Generals (FILIPINO)

GEN:48

Chapter 48

Gin’s

Matapos malaman ang code na ipinadala sa amin ni al ay pare-pareho kaming hindi alam kung paano makaka alis nang avior. Ni hindi rin alam kung nasaan kami.

“So isa kayo sa mga opisyal nang embasy” tanong nang lalake

“Teka nga tol, pede bang wag kang pa mysterious diyan hindi na naming maiisip na isipin pa kung sino ka kaya pede just spill the beans. We have so much in our plates right now” pagsabog na sagot ni carl dito.

Hindi ko naman masisi ang mga ito dahil sa mga pagod narin kami at medyo nagiging sensitive na kami dahil sa mga pangyayaring kinaharap namin dito sa avior.

“my name isn’t important here, your mission is” sagot nito

Napalingon kami sa sinabi nito. Sanadaling katahimikan ang namayani. Tama naman ito mas mahalaga ang misyon kaysa sa pagiging emosyonal naming rito.

“hindi ito ang hide out nang mga rebeldeng ruist. You’re here in my territory” sagot nito nang hindi man lang nagpapakita nang emosyon.

“what?” tanong ni calvin

“sandali paano kami napunta rito ang huli naming natatandaan ay nahuli kami ni Gawain” komento ko.

Sa pagkaka alala ko sila ang huli naming nakaharap kanina.

“Are you sure it’s Marcelo Gawain itself? Bakit naman pag aaksayahan nang panahon ng pinuno nang rebelde ang mga spy na kagaya nyo?”

“then who is that man we saw earlier”

Nailing itong tumayo at nagtungo sa may kitchen sink para kumuha nang tasa at nagsalin nang kape pagkatapos ay sumandal ito sa upuan habang humihigop nang mainit na kape sa tasa nito.

“Who do you think it is?”

“A impostor? A clone” sagot ni felix

“bingo”

“Sa tinging nyo ba kung si Gawain ang naka kuha sa inyo buhay pa kayo” segunda nito

Nang mag sink in sa akin ang lahat ay agad akong lumapit sa mesa at naupo sa kaharap nitong upuan. Just what I’m thinking kanina, he isn’t someone na basta-basta.

“then how come napunta kami rito sa lugar mo. At ano ang totoong pakay mo”

Ibinaba nito ang hawak na tasa at sumandal sa upuan habang nakasaklang ang mga braso nito sa likod nang upuan.

“I am someone you shouldn’t be afraid of, at regarding sa tanong mo kung paano kayo napunta rito. Thank the heavens I happened to pass by nung mga oras na muntikan na nila kayong dalahin sa dark house. Trust me you wouldn’t want to go there.”

Nagbago nang sandali ang ekspresyon nito mula sa mapaglarong mukha ngayon naman sa pagiging stoic at cold na ang pinakita nito.

“why did you save us”

Tumingin ito nang diretso sa mata ko bago muling nagsalita.

“I don’t want to see people being buried in front of me” sagot nito.

“who are you” tanong ni verdict rito.

Huminga muna ito nang malalim bago sumagot sa amin.

“Just call me Gun that will do”

Hindi narin kami nagpumilit na mag tanong pa dahil sa paraan pa lang nang pagkilos nito ay makikitang hindi nagging maganda ang mga nakaraan nito.

“Regards with the code, si Gen. grace Santiago right?”

Napataas naman ang kilay ko dahil sa himig nang pagka galak sa boses nito.

“Yes, si lady grace nga bakit magkakilala ba kayo”

“nothing I just want to confirm kung tama ang rinig ko” sagot nito.

“Anyways you might want to eat. May pagkain sa ref magluto na lang kayo hindi nyo naman siguro gustong sumabak sa giyera nang gutom at walang pahinga. “

Agad naman tumakbo ang kambal sa ref para kumuha nang pagkain doon at nag simulang mag operate para mag luto.

Samantala habang abala ang mga kasama ko sa pagluluto at pag aayos nang ilang gamit namin. Natagpuan ko naman si gun sa gilid habang nag aahit nang balbas. Hindi ito lumingon pero alam kong ramdam nito ang aking presensya.

“hindi ko alam kung ano ka, at ano ang pakay mo. Nagpapasalamat ako at naroon ka nang oras na muntikan na kaming hilahin ni san pedro, pero kung may binabalak ka sa rios at kay Al hindi ako magtitimping labanan ka”

Ngumisi lang ito sa salamin matapos nang pag tatangal nito nang balbas. Pagkatapos ay nagtungo sa banyo.

Bumalik na ako sa kusina para tingnan kung ano na namang niluto nang dalawa. Hindi nga naman kami maaring sumabak sa laban nang wala kaming lakas.

Nagpadala narin ako nang code kay al na darating kami sa verdict nang tama sa oras.

---

Al’s

Ilang oras na kaming nag huhukay at umiikot sa lugar pero kung hindi isang simpleng device ay laruan lang ang nakikita naming naka baon sa lupa.

“nabu-bwiset na ako sa paghuhukay, hoy tim sigurado kabang tamang device itong nakuha mong pang detect nang bomba e puro naman laruan ang nasasagap nito” reklamo ni toya kay tim.

Si tim kasi ang in-charge pagdating sa equipments na ginagamit namin dahil sa hilig rin nito ang weapons sa kanya ko na ibinigay ang trabahong ito.

Inikot pa nito ang eyeballs nit okay toya bago ito pabalang na sumagot. Tsk typical tim! Masungit.

“hindi ko kasalanan at nang device na yan ang na dedetect at nahuhukay mo. Baka ayaw lang talaga sayo magpakita kasi ang panget mo raw” pabalang na sagot nito.

“Abat”

Hindi ko na pinansin ang bangayan nang mga ito lalo pa at nakatanggap ako nang code mula sa team verdict.

“we will come, on the right place, in exact time together and pull out that bomb together”

Hindi ko alam kung anong klaseng sagot ito dahil hindi gumamit nang military code pero sigurado akong sa isang tao ito galing.

Kay Gin.

Sandaling nawala ang kaba ko sa dibdib hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam nang pag-aalala dito lalo nang hindi ito sumagot agad sa code na ibinigay ko kagabi.

Akala ko ay kung ano na ang nangyari sa kanila mabuti na lang at sumagot ito, hindi ko rin alam kung kailang ako nagkaroon nang espesyal na nararamdaman para dito sa ngayon ay hindi ko pa matukoy kung anong klaseng feelings ito basta ang mahalaga ngayon kompleto na ang team hindi na ako gaanong nangangamba.  

I left out a deep sigh. They’re safe.