CHAPTER 1: The Rich
1023 Words
VANNA'S POV
Ako ay isang normal na babae na may mayayamang magulang. They are always out for their businesses, I can no longer remember the last day they had time with me. They just spoil me with money. Would you believe that at this young age I already have billions of dollars in my bank accounts? Oo, tama ang nabasa niyo. I am already a billionaire without doing anything.
Kaya kong pumunta sa mall nang naka-blindfold, and I can pick any items I want without worrying how much it would cost. Sa sobrang dami kong pera ay pinapamigay ko na lamang ito. I am trying my very best to dry out my accounts, but my parents eventually filling those up.
See? I am getting richer and richer without doing anything.
"Sigurado ka bang bibilhin mo ang lupa na ito?" Brylle asked me as he clicked the picture of the land on his laptop.
Tumango ako, "Kailan ba ako nagdalawang isip sa pagbili ko ng mga bagay-bagay?" tanong ko saka humigop ng mainit na sabaw.
Si Brylle Addison ay kababata ko, and my only bestfriend. We been friends since elementary up until now. His parents are working for my parents, at kaming dalawa lamang ang nagtutulungan sa buhay, I consider him as my kuya and the only family I have.
Considering the fact that my parents aren't my family. Salapi ang pamilya nila, at ako ay bunga lamang ng pinagsamang ari-arian nila. They actually never been there for me at times I needed them, si Brylle lamang ang nandiyan. I matured with him, I grew with him, I stumbled with him, basta, sa lahat ng napagdaanan ko sa buhay, si Brylle ang kasama ko. And I love him very much, he as well cares for me like a younger sister to him.
"But this will already be your 45th land, napakarami mo nang lupa, Vanna." he said.
Natawa lamang ako sa sinabi niya, as if mauubusan ako ng pera. "Hindi naman para sa akin ang lupang iyan, para iyan sa mga nangangailangan." wika ko.
Brylle and me are both staying in a single condominium. Palipat-lipat lamang kami ng condo, at pa-transfer transfer ng paaralan, dahil gusto namin maranasan ang iba't-ibang klase ng buhay. I don't wanna grow old lying tenderly on the same bed, gusto ko ng panibagong-bago at pabago-bago. At napakaswerte ko dahil sinasamahan ako ni Brylle sa kung saan ako masaya.
Gusto ko ng pabago-bagong experience, gaya ng mga nagiging boyfriend ko, pabago-bago rin sila. I have a lot of ex, when I say a lot, that means A LOT. Napakarami. Sa bawat lipat namin ay nakakasampung ex ako o mahigit pa nga. Hindi ko rin alam kung bakit, sadyang hindi ko lang talaga mahanap 'yung tamang lalake para sa akin, lahat sumusuko, walang nagtatagal.
"Magpatayo na lang kaya tayo ng orphanage rito," pagbibigay ideya niya na siyang nagbigay ng ngiti sa aking labi.
"That's right! Ang talino mo talaga!"
"Amazing ka talaga, Vanna. Sa bawat lugar na napupuntahan natin ay nag-iiwan ka ng markang maaalala ng lahat. You will be remembered with this."
"Psh, I don't wanna be remembered, gusto ko lamang mag-share ng mga natatanggap ko mula sa mga magulang ko and you are part of this endeavor."
"So, kailan mo balak bilhin ang lupa?"
Napakibit balikat ako, "Anytime, pwedeng ngayon mismo."
"Then we gotta go,"
---
"This is actually very vast, ma'am. Marami ka nang magagawa sa lupa ngunit ang concern ko po ay kung kaya niyo bang bayaran, o kung alam na po ba ito ng mga magulang mo? Because you look like a minor to me." sabi no'ng dealer ng lupa, at natawa na lamang ako.
"Pardon, sir. She is already nineteen." Sabi ni Brylle na nasa tabi ko lang.
Tumango ang dealer, "Still young, are you sure na mababayaran niya ito?" tanong niya kay Brylle ngunit nasa akin ang tingin niya. Walang tiwala ang isang 'to ah.
"Try her, cash or bank?" tanong naman ni Brylle.
Sa tuwing may mga transaction ako, si Brylle ang palaging nagsasayang ng laway para sa akin. Para siyang personal assistant ko but I never treated him like one. Kabisado niya lang talaga ang takbo ng utak ko kaya minsan ay siya na ang sumasagot sa mga katanungan dahil alam niyang iyon din naman ang isasagot ko.
"The amount is very big to be given by cash, let's go for a cheque." wika ng dealer.
We all agreed to that, at agad na binili ng lupa. After that, we contacted an engineer and an architect for the project that we wanna establish. Nasa plano pa lang ang lahat dahil hindi ko pa ito masisimulan kung wala pa sa kamay ko ang titulo.
In the middle of our conversation with the engineer and architect, biglang nag-ring ang cellphone ko. Kinuha ko iyon sa bag ko and saw my boyfriend's name, he is calling me.
Lumayo ako nang kaunti sa kanila at sinagot ang tawag ng nobyo ko, "Yes?"
"I'm sorry, Vanna. Ayaw ko nang ilihim ito, may mahal na akong iba, Vanna. Sana mapatawad mo ako. Tao rin ako, nagkakamali." wika nito sa kabilang linya at rinig na rinig ko ang hikbi niya. Why is he crying? Ako dapat ang umiiyak, ako naman 'yung naiwan eh. Aysus, a round of applause for this actor.
"Okay," sabi ko and I ended the call sabay block sa number niya. Again, single na naman ako. Tatlong araw pa lang kami ha, tapos break na kaagad. Minsan nga sa hiwalayan ko sa mga ex ko ay napapatawa na lamang ako dahil sa sobrang sanay ko nang maiwan.
Muli akong lumapit sa kanila and Brylle's gaze landed on me, I just smiled at him. Nagpatuloy na kami sa pag-uusap tungo sa proyektong aming gagawin. Napakalaki nito at siguradong maraming matutulungan.
After the conversation, nagsiuwian na kami.
"Are you okay?" Brylle asked while driving the car.
"Uh-huh, always."
"Sino ang tumawag sa'yo kanina?"
"Ahh, it was my ex."
"Your ex? Bakit daw? I thought you have blocked all your exes' number?"
"Nah, actually, kakahiwalay lang namin kanina and I ready blocked him up."
"You okay?"
"I'm always okay,"
- Writer
