ซัมเมอร์
ผมกำลังจัดการเอกสารกองโตอยู่ที่บริษัท ช่วงนี้เป็นช่วงเปิดตัวโปรเจ็ตใหม่ ทำให้ผมและรินรดาต้องอยู่ทำงานจนดึกทุกวัน วันนี้ก็เช่นกัน
“รินรดา คุณช่วยเอาข้อมูลการตลาดมาให้ผมหน่อย”
“...........”
ไม่มีเสียงตอบกลับมา ทำให้ผมละสายตาจากเอกสารขึ้นไปมองเธอ พบว่าเธอกำลังหลับสนิทอยู่ที่โซฟา
“หลับงั้นหรอ ผมคงใช้งานคุณหนักไปจริง ๆ”
รินรดาอยู่ช่วยงานผมมา 3 คืนแล้ว อันที่จริงผมก็ให้เธอกลับไปแล้ว แต่เธอยังดึงดันว่าจะอยู่ อย่างน้อย ๆ ก็อาจช่วยงานผมได้บ้าง แล้วมันก็เป็นอย่างที่เธอพูด รินรดาช่วยงานผมได้เยอะเลย ผมหันมาสนใจเอกสารที่อยู่ตรงหน้าต่อ
“งือ~~~”
เสียงของรินรดาทำให้ผมหันไปมองเธออีกครั้ง พบว่าเธอขยับตัวไปมาอยู่บนโซฟา ดูเหมือนว่าเธอคงนอนไม่สบายนัก มีหลายครั้งที่เธอขยับตัวจนจะตกโซฟา
“เฮ้อ......ถ้าฉันปล่อยให้เธอนอนตรงนี้ฉันคงเป็นผู้ชายที่ใจร้ายมาก”
ผมลุกจากเก้าอี้มุ่งตรงไปที่โซฟา ผมยืนมองร่
