สาวน้อยยั่วสวาท

บทที่ 1

คอนโดหรูกลางกรุงเทพมหานครย่านเศรษฐกิจที่มีแต่เศรษฐีไฮโซและดาราคนดังทั้งหลายจับจองเป็นเจ้าของกันตั้งแต่ยังไม่เปิดตัวแย่งกันราวกับแจกฟรีทั้งที่ราคาแต่ละห้องนั้นเกินสิบล้านมีบริการทุกครบวงจรให้คนพักอาศัยได้สะดวกสบายจับจ่ายกันอย่างเพลิดเพลินเลยทีเดียว

บนชั้นสูงสุดทั้งชั้นนั้นเป็นของหลานชายคนโตของตระกูเสนาพุทธิพงษ์ คือพัฒน์ เสนาพุทธิพงษ์ และน้องสาวคนสวย แพรพลอย เสนาพุทธิพงษ์ เขาเป็นเจ้าของโครงการและดูแลบริหารที่นี่กับเพื่อนสนิทเจฟและปาลที่พวกเขาร่วมหุ้นกันสร้างขึ้นมานอกเหนือจาก PPช้อบปิ้งเซนเตอร์ห้างหรูธุรกิจของครอบครัวถัดลงมาเป็นห้องพักของปาลและเจฟคนละชั้นและถัดลงไปอีกชั้นเป็นของคนสนิทของพวกเขาอีกคนละห้อง

วันนี้พัฒน์นัดกับเพื่อนสนิทของเขาจัดปาร์ตี้ส่วนตัวที่ห้องชั้น20เพราะเขาจัดห้องนี้ไว้สำหรับนัดเจอกับเพื่อนๆจัดปาร์ตี้ไว้หาความสุขสำราญกับพวกสาวๆที่พวกเขาพามาหาความสุขด้วยกันโดยกันชั้นบนสุดเป็นที่ส่วนตัวต้องห้ามมีแต่ครอบครัวเพื่อนสนิท และแม่บ้านที่ไว้ใจเท่านั้นที่ขึ้นไปได้

เสียงเพลงดังลั่นห้องนางแบบสาวสวยหลายคนที่พัฒน์ชวนมาร่วมปาร์ตี้ในคืนนี้กำลังดื่มกินเต้นรำกันอย่างเพลิดเพลินหัวร่อต่อกระซิกกันอย่างสนุกสนาน สาวๆต่างจับจองเพื่อนของเขาเพื่อจะชวนไปสนุกต่อกันในคืนนี้แล้วประตูห้องเปิดออกนนนี่นางแบบสาวชื่อดังคู่ควงคนล่าสุดของพัฒน์เดินนวยนาดเข้ามาด้วยชุดสีดำผ่าร่องอกจนถึงสะดือกระโปรงยาวแค่คืบห่อสะโพกแทบไม่มิดหน้าอกอวบล้นทะลักออกมาครึ่งเต้าหันซ้ายหันขวามองหาพัฒน์

"คุณปาลคะ พัฒน์อยู่ไหนคะ" เธอเอ่ยถามปาลทันทีที่ไม่เห็นพัฒน์

"อ่อ,อยู่ในห้องมั้งครับ" ปาลตอบเสร็จหันไปชนแก้วกับเจฟแล้วยักคิ้วยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัยและดื่มกันต่อ

นนนี่เดินไปเปิดประตูแทรกตัวเข้าห้องมองหาพัฒน์ก็ไม่เห็นเขาแต่ได้ยินเสียงในห้องน้ำหันไปดูประตูห้องเห็นมันปิดสนิทเธอก็ถอดชุดออกวางบนเตียงถอดบราออกแล้วรูดจีสตริงตัวเล็กจิ๋วออกเดินตัวเปลือยเข้าห้องน้ำไปหาเจ้าของห้องสุดหล่อมองร่างสูงใหญ่แข็งแกร่งของพัฒน์ทางด้านหลังที่สายน้ำไหลชะโลมกายจึงเดินเข้าไปโอบกอดประกบทางด้านหลังเขาใช้อกอวบถูไถกับแผ่นหลังแกร่งแล้วเอื้อมมือทั้งสองข้างโอบเอวหนาลูบไล้หน้าท้องแน่นแข็งต่ำลงไปกอบกุมแกนกายลำอวบใหญ่ของพัฒน์เพื่อปลุกอารมณ์ชายหนุ่ม เธอลูบคลำอย่างชอบใจในความใหญ่โตของมันก่อนจะจับแกนกายอวบรูดขึ้นลงช้าๆใช้นิ้ววนรอบหัวหยักเบาๆจนมันแข็งชันตั้งชี้โด่ขึ้นสู้มือเธอ

"อื้อออ อืมม..." เขาครางเบาอย่างกระสันเมื่อเธอขยับมือรูดแกนกายอวบใหญ่ของเขาเร็วขึ้นและดันอกอวบถูไถแผ่นหลังแกร่งไปมาเสียดสีเนินสวาทกับสะโพกแกร่งปลุกเร้าอารมณ์สวาทชายหนุ่มให้คุโชนขึ้นมาเธอรูดขึ้นลงจนเขาเกร็งอย่างเสียวกระสัน

"อืมม,นนนี่ อ่าาส์ ดี ดี.. " เขาครางอย่างพอใจที่เธอรู้ใจว่าเขาต้องการอะไรจนทนไม่ไหวแล้วจึงปลดมือเธอออกพลิกตัวเธอหันกลับมาประกบหน้าชนกันดันหลังเธอติดผนังแล้วปิดน้ำ ทาบปากหนาบดจูบดุดันร้อนแรงสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันกันอย่างเร่าร้อนตามแรงอารมณ์พิศวาส มือหนึ่งเอื้อมเขากอบกุมอกอวบบี้ยอดถันบีบขยำสลับข้างกันไปมาจนเธอทนไม่ไหวร้องขอเขาอย่างไม่อาย

"อ้าาส์ พัฒน์ขาเข้ามาเร็วๆค่ะ"

อีกมือหนึ่งกุมเนินสวาทของเธอใช้นิ้วบี้ติ่งกระสันกระตุ้นอารมณ์หญิงสาวจนเสียวกระสันแหย่นิ้วร้ายลงช่องสวาทของเธอชักเข้าชักออกช่องสวาทฉ่ำเยิ้มไหลออกตามนิ้วของเขา

"อ่าา พัฒน์ขา อ่ะะ ช่วยนนนี่ด้วยค่ะ อ่าา.." พัฒน์ถอนนิ้วที่ร้ายกาจออก

"อย่างนี้ใช่ไหมนนนี่" พัฒน์ถามแล้วถอนนี้วออกเขาก็ยกขาเธอขึ้นเกี่ยวเอวไว้ข้างหนึ่งเพื่อเปิดช่องสวาทให้กว้างขึ้น เขาเอื้อมมือไปหยิบซองสีเหลี่ยมมาฉีกดึงถุงยางออกมาสวมแกนกายอวบแล้วรูดลงมิดโคนจับแกนกายอวบจ่อช่องสวาทของเธอถูไถไปมาแล้วกดหัวมุดลงกระทุ้งเอวใส่จนมิดลำจนเธอผวา

"ฮึกกๆ อ้ะะะ อ่าาาา..'' เธอครวญครางออกมาอย่างพอใจเมื่อเขาขยับโยกเอวใส่เธอแรงเร็วๆซอยใส่ถี่ๆ

"ปั้บบๆๆ ปั้บบๆๆ ปั้บบบๆๆ...." เสียงเนื้อกระทบกันลั่นห้องน้ำ

"อ้ะะ อ่าา ระ เร็วๆค่ะพัฒน์ขา" นนนี่เร่งเร้าชายหนุ่มเสียงกระเส่า "อ่าา อ้าา น้องชายคุณใหญ่ถึงใจมากค่ะพัฒน์ขา" นนนี่ครางแล้วพูดเสียงตะกุกตะกัก

ชายหนุ่มโยกเอวกระแทกแกนกายอวบเข้าออกอย่างแรงจนเธอเสียวซ่านน้ำรักไหลตามลงขาเธอช่วยให้ช่องสวาทของเธอไหลลื่นมากยิ่งขึ้นเพราะแกนกายอวบใหญ่ของเขามันพองเต็มช่องสวาทเธอ

"อ่าส์..คุุณชอบมั้ยล่ะ" พัฒน์ถามเสียงกระเส่า

"อ้ะะ อะะ ชะ ชอบค่ะ ชะ ชอบมาก อ่าา"

พัฒน์ย่อขาลงขยับเสยแกนกายขึ้นลงซอยย้ำถี่ๆช้าเร็วสลับกันถอนออกมาจนสุดลำแล้วกระแทกอัดแเร็งรัวเร็วๆจนเธอกระเด้งกระดอนติดผนังห้อง

"ปั้บบๆๆ ปั้บบๆๆ ปั้บบบๆๆ......"

ร่างของเธอสั่นคลอนทั่งตัวชายหนุ่มโยกเอวถี่ๆๆติดกันรัวๆย้ำๆจนเธอ

"อ่าา...อ้าายยย...." เธอร้องเสียงดังเมื่อน้ำรักแตกไหลลงเต็มขาเขาถอนแกนกายออกจนสุดแล้วดันแกนกายรัวๆเน้นๆอีกอีกสามสี่ครั้งน้ำแตกทะลักออกมาเต็มถุงยางที่หุ้มแกนกายอวบใหญ่

"โอ้วว์ อ้าาากซ์...." พัฒน์ถอนแกนกายออกมาถอดถุงยางทิ้งขยะดันนางแบบสาวให้พิงผนังห้องและเปิดน้ำฝักบัวราดตัวจนสะอาดและเดินออกไปจากห้องน้ำ

"นนนี่ผมไปรอข้างนอกนะเร็วด้วยเดี๋ยวพวกไอ้ปาลมันจะหนีกลับไปซะก่อน" พัฒน์พูโดยไม่หันกลับไปมองนางแบบสาวที่พิงผนังห้องอยู่อย่างหมดแรงโดยอย่างไม่สนใจเมื่อเขาเสร็จสมแล้ว

ณ.สถานสงเคราะห์บ้านครูปราณี สุดใจหรือแม่ครูแป๋วของพวกเด็กๆที่ไร้ที่อยู่อาศัยถูกทอดทิ้งไร้พ่อแม่ดูแลหรือพ่อแม่ไม่มีเวลาดูแลมีเด็กในปกครองอยู่ทั้งหญิงและชายมีทั้งเด็กเล็กเด็กโตที่อาศัยอยู่ในบ้านอุปถัมภ์หลังนี้แต่ละเดือนจะมีผู้ใจบุญมาเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนมพวกเด็กๆไม่ได้ขาดและมีครอบครัวที่มีลูกยากมักจะมาขอเด็กไปเลี้ยงดูเป็นลูกบุญธรรมเสมอ เด็กบางคนก็เลือกที่จะไปบางคนก็ไม่ไปเพราะครูแป๋วจะให้เด็กได้ตัดสินใจเอง บางคนไปอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ก็กลับมาเยื่ยมบ้างบางคนก็ไม่มาแต่บางคนก็ขอกลับมาอยู่บ้านครูแป๋วอีกก็มี

ปลายฝัน สุดใจ ก็เป็นเด็กอีกคนที่มาอยู่บ้านครูแป๋วตั้งแต่แบเบาะเพราะพ่อหรือแม่ของธอเอามาทิ้งไว้หน้าบ้านครูแป๋ว เธอเป็นคนเด็กคนแรกที่ครูแป๋วเลี้ยงดูเหมือนเป็นลูกของเธอจริงๆเด็กส่วนใหญ่ที่นี่จะมาอยู่กันตอนโตสี่ห้าขวบกันแล้วทั้งนั้น

ตอนนี้ปลายฝันอายุ21ปีเรียนอยู่ปี3ของมหาวิทยาลัยชื่อดังเธอมีผู้อุปการะคุณส่งเสียเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียนการศึกษาของเธอมาตลอดและวันนี้ก็เป็นวันเกิดของผู้อุปการะคุณของเธออีกด้วยคุณหญิงพรทิพย์ เสนาพุทธิพงษ์ มหาเศรษฐีนีผู้ใจบุญอุปถัมภ์เด็กๆบ้านครูปรารณี ตั้งแต่ครูแป๋วเปิดบ้านรับเด็กๆมาดูแล คุณหญิงก็เป็นคนช่วยเหลือมาตลอดกว่า25ปีกว่าและคุณหญิงยังเป็นแม่ของคุณภพเพื่อนสนิทของครูปราณีอีกด้วย

คุณภพ เสนาพุทธิพงษ์เป็นเพื่อนสนิทของครูปราณีตั้งแต่เรียนมัธยมจนจบมหาวิทยาลัยและเขาก็ไปเรียนต่อที่อังกฤษจนได้เจอกับคุณพริสซิล่า เลอวาร์ด สาวสวยชาวอังกฤษจนแต่งงานมีลูกด้วยกันสองคน คนโตพัฒน์ เสนาพุทธิพงษ์ หนุ่มหล่อลูกครึ่งไฮโซชื่อดังวัย32ปี คนเล็กเป็นลูกหลงห่างจากพี่ชายสิบเอ็ดปี แพรพลอย เสนาพุทธิพงษ์ สาวสวยใสเปรี้ยวจี้ดและยังเป็นเพื่อนกับปลายฝันมาตั้งแต่เด็กเรียนด้วยกันที่เดียวกันมาตลอดจนตอนนี้ก็เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันอีกด้วย

ครูปราณีเป็นสาวโสดไม่มีครอบครัวเธอเคยเกือบจะแต่งแล้วแต่มีอันต้องยกเลิกเมื่อแฟนเธอเสียชีวิตไปก่อนเธอเลยเลือกที่จะดูแลเด็กๆที่เธอรักและเป็นครูสอนพวกเด็กยากไร้แถวนี้เด็กบางคนมีพ่อมีแม่แต่พวกเขาไม่มีเงินพอที่จะส่งเสียให้การศึกษาลูกได้ จึงต้องเอาลูกมาฝากครูปราณีเลี้ยงและช่วยส่งเสียการเล่าเรียนให้เด็กๆพวกนี้อีกด้วย

"หนูฝันอยู่ไหนลูก" ครูแป๋วเรียกลูกสาว

"อยู่นี่ค่ะแม่แป๋ว" ปลายฝันร้องตอบและเดินไปหาทันที

"หนูฝันพาน้องๆไปรอแม่ที่โรงอาหารกันก่อนนะลูก"

"ได้ค่ะแม่แป๋ว" ปลายฝันรับคำแม่แล้วเธอก็เดินออกไปเรียกพวกน้องๆของเธอให้ไปรวมตัวกันที่โรงอาหารตามที่แม่แป๋วบอก

"เด็กๆตามพี่ฝันมาเร็วค่ะ" น้องๆของเธอพากันเดินเข้ามาในโรงอาหาร "เดี๋ยวยืนเรียงแถวหน้ากระดานแบบนี้นะ"

"ครับ"ค่ะ"เด็กๆรับคำบอกกล่าวของเธออย่างพร้อมเพรียงกัน

"ต้อยเอาพวงมาลัยมารึยังจ้ะ" ปลายฝันร้องถามต้อยน้องสาวที่อายุอ่อน กว่าเธอ4ปี ต้อย หรือ ติยาพร สุดใจ ที่มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็กเหมือนกันเดินไปยกถาดที่ใส่พวงมาลัยมายื่นให้พี่สาวคนสวย

"นี่ค่ะพี่ฝัน ต้อยเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ"

"ขอบใจจ้ะ ต้อยเอาพวงมาลัยไปแจกน้องๆคนละพวงนะ"

"ได้ค่ะพี่ฝัน"ต้อยตอบพี่สาวแล้วเอาพวงมาลัยไปแจกน้องๆ

"เก็บไว้ให้พี่3พวงนะจ้ะ" ปลายฝันบอกต้อยเพราะเธอจะเอาพวงมาลัยไปกราบคุณหญิงพรทิพย์กับคุณลุงภพ คุณป้าพริสซี่ผู้มีพระคุณของเธอด้วย

"ต้อยเอาพวงมาลัยวางในถาดให้แล้วนะคะพี่ฝัน" ปลายฝันพยักหน้ารับรู้ครูปราณีก็เดินเข้ามาในโรงอาหารพอดี

"ขอบใจนะลูกดูสิแม่เลยไม่ได้ช่วยทำอะไรเลยน่ะ" ครูแป๋วกล่าวกับหญิงสาว

"โธ่แม่แป๋วคะ ฝันไม่ได้เหนื่อยอะไรเลยค่ะน้องๆก็ช่วยกันค่ะ" ปลายฝันกอดแม่แป๋วอย่างออดอ้อน

"ป่ะเราไปยืนรอคุุณหญิงกันดีกว่าลูก" ครูแป๋วจับมือลูกสาวแล้วเดินไปยืนรอที่ลานจอดรถเล็กๆของบ้าน

"นั่นมากันพอดีเลย" ครูแป๋วหันไปเห็นรถตู้คันหรูวิ่งเข้าประตูบ้านมา ครูแป๋วกับปลายฝันเดินไปต้อนรับคุณหญิงและคณะที่รถ

"สวัสดีค่ะคุณหญิง/สวัสดีค่ะคุณหญิงย่า" สองแม่ลูกพูดขึ้นพร้อมกันจนคุณหญิงยิ้ม

"สวัสดีจ้ะครูแป๋ว หนูฝัน" คุณหญิงทักทายสองแม่ลูก

"สวัสดีค่ะคุณภพ คุณพริสซี่" ครูแป๋วทักทายลูกชายลูกสะใภ้ของคุณหญิง

"สวัสดีครับ /สวัสดีค่ะ ครูแป๋ว" คุณภพทักทายเพื่อนสนิท ปลายฝันยกมือไหว้สองสามีภรรยาและคนติดตามคุุณหญิง

"สวัสดีค่ะคุณลุงภพ สวัสดีค่ะคุณป้าพริสซี่"

"สวัสดีหนูฝัน/สวัสดีจ้ะหนูฝัน, คุณภพกับคุณพริสซี่ทักทายสาวน้อยที่พวกเขารักเหมือนลูกอีกคนหนึ่ง

เมื่อทักทายกันเสร็จแล้วครูแป๋วก็เดินพาคณะของคุณหญิงไปที่โรงอาหารสถานที่เธอและเด็กๆเตรียมเอาไว้ต้อนรับคุณหญิง

เมื่อทุกคนนั่งลงบนโซฟาเด็กๆทุกคนถือพวงมาลัยเดินเรียงแถวเข้ามาเพื่อเอาพวงมาลัยมากราบอวยพรวันเกิดคุณหญิงพรทิพย์ส่วนปลายฝันกับต้อยเดินรั้งท้ายน้องๆมากราบคุณหญิงและเอาพวงมาลัยมอบให้คุณลุงภพกับคุณป้าพริสซี่ด้วยเหมือนกัน

"ขอบคุณ คุณหญิงมากนะคะที่ช่วยเหลือเกื้อกูลเด็กๆมาตลอดค่ะ" ครูแป๋วกล่าวกับคุณหญิง

"ไม่เป็นไร,ครูแป๋วก็เหมือนลูกแม่คนหนึ่งมีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ" คุณหญิงบอกครูแป๋ว

"เล็กๆน้อยๆน่าครูแป๋วเธออย่าคิดมากเลย" คุณภพบอกเพื่อน

"แต่มันมากมายสำหรับพวกเด็กๆนะคุณภพ" ครูแป๋วยิ้มให้เพื่อน

"ขาดเหลืออะไรบอกฉันได้นะหรือบอกพริสซี่ก็ได้" คุณภพบอกเธอ

"ขอบคุณมากนะคุณภพคุณพริสซี่" ครูแป๋วรับคำเพื่อนแล้วมองหน้ายิ้มให้กัน

จากนั้นพนักงานของห้างหรูที่ได้อาสามาช่วยก็พากันขนขนมทั้งหลายมาแจกให้พวกเด็กๆที่นั่งรอกันอยู่ที่โต้ะ เด็กๆกินข้าวกินขนมนมเนยที่คุณหญิงสั่งจากร้านอาหารร้านขนมชื่อดังมาเลี้ยงกันอย่างเรียบร้อยและสนุกสนานเพราะเด็กๆที่นี่ถูกสอนเรื่องกิริยามารยาและพวกเขาก็ไม่ทำให้แม่ครูแป๋วผิดหวังเลย

ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็สนทนากันอย่างออกรสปลายฝันกับต้อยก็คอยช่วยกันดูแลน้องๆเมื่องานเลี้ยงวันเกิดเล็กๆจบลง คุณหญิงพรทิพย์และคณะก็พากันกลับ

"ครูแป๋วเดี๋ยวสักหกโมงครึ่งฉันจะให้คนรถมารับนะเผื่อรถติดน่ะ" คุณภพบอกครูแป๋ว

"ได้จ้ะคุณภพ,เอ้าเด็กๆมากราบลาคุุณหญิงท่านกันเร็วท่านจะกลับแล้ว" ครูแป๋วบอกลูกๆของเธอแล้วปลายฝันต้อนน้องๆมากราบลาคุุณหญิงกับคณะของท่านทุกคน

" ฉันไปละนะครูแป๋ว ไปละนะเด็กๆ" คุณหญิงพรทิพย์บอกเด็กๆแล้วยิ้มให้คุุณภพก็ประคองท่านไปขึ้นรถแล้วพากันกลับบ้าน

ปลายฝันพาน้องเก็บกวาดทำความสะอาดโรงอาหารเมื่อเรียบร้อยเธอก็ให้น้องๆไปเล่นไปพักผ่อนกัน ส่วนตัวเธอเดินไปหาแม่แป๋วที่ห้องทำงานแล้วทรุดลงนั่งบนเก้าอี้หน้าโต้ะแม่แป๋ว

"แม่แป๋วคะคืนนี้ฝันไปนอนกับยัยพลอยนะคะ"

"ได้สิลูกแล้วจะไปตอนไหนล่ะ"

"อีกสักพักค่ะแม่ถ้าไปตอนเย็นรถจะติดค่ะ"

"งั้นไปเตรียมตัวได้แล้วนะลูก"

"ฝันไปจัดของก่อนนะคะแม่"

"จ้ะ ไปเถอะ" ครูปรานีบอกลูกสาวอย่างเอ็นดูมองตามหลังลูกสาวไปอย่างภูมิใจ

ปลายฝันกลับห้องก็จัดกระเป๋าเตรียมเสื้อผ้าไปนอนบ้านเพื่อนเพื่อร่วมงานเลี้ยงฉลองครบรอบวันเกิดคุณหญิงพรทิพย์ ผู้มีพะคุณของเธอ