ตอนที่ 11

1031 Words

แล้วจู่ๆ แผนการบางอย่างก็ผุดวาบเข้ามาในหัวของสันต์ เขารีบหลบเข้ามาในห้องพักผ่อนที่อยู่ด้านหลังห้องออกกำลังกาย เพราะคิดว่าระรินน์คงมาตามหาเขา “พ่อสันต์จ๊ะ… ” ระรินน์เรียกเมื่อเห็นว่าภายในห้องออกกำลังกายว่างเปล่า แต่เมื่อครู่ก่อนหน้ายังได้ยินเสียงเหมือนมีคนอยู่ข้างใน ด้วยความเป็นห่วง… หล่อนตัดสินใจเดินเข้ามาที่ห้องด้านหลังโดยที่ไม่รู้ว่าสันต์ตั้งใจเข้ามาหลบซ่อนอยู่ในนั้น มือเรียวค่อยๆ ผลักบานประตูห้อง ก่อนจะพบกับภาพที่ทำเอาใจเต้นระทึก “ว้ายยย… ลุงสันต์… ” ระรินน์อุทานด้วยความตกใจ… หล่อนยกมือขึ้นปิดปาก… ตะลึงมองสันต์อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า อวดเนื้อตัวกำยำไปด้วยมัดกล้าม วันนี้หล่อนเรียกเขาว่า ‘ลุง’ ตามที่สันต์อยากให้เรียกแบบนี้ ซึ่งระรินน์รู้ว่าคงเป็นเพราะสันต์อยากย้ำให้รู้ว่าเขาเป็นเพียงแค่พ่อเลี้ยงของแทนไทสามีหล่อน จึงไม่จำเป็นต้องเรียกเขาว่าพ่อสันต์ คำว่า ‘ลุง’ ให้ความรู้สึก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD