บทที่17 ก่อนไปฝากครรภ์
บนโต๊ะอาหารที่ไร้เสียงสนทนาอริสามองเมนูอาหารที่ถูกนำมาเสิร์ฟแล้วยกมือปิดจมูกจนคุณตันหยงที่สังเกตอยู่ต้องถามไถ่
“เหม็นเหรอลูก?”
“ค่ะ เหม็นหมดเลย อลินอยากทานก๋วยจั๊บค่ะ ไม่อยากทานอย่างอื่นเลย” เช้านี้ดูเหมือนตัวป่วนในท้องจะงอแงและเอาแต่ใจกว่าวันไหน ๆ อริสาแทบจะหมดแรงเพราะเจ้าตัวป่วน ไม่รู้ว่านึกคึกอะไรถึงได้ทำให้เธออาเจียนหมดไส้หมดพุงตั้งแต่เช้ามืด พอมานั่งที่โต๊ะอาหารก็เหม็นไปหมดจนอยากจะอาเจียนออกมาอีก อาหารบนโต๊ะมีเยอะแยะไปหมดก็ไม่ถูกใจสักอย่างแล้วยังอยากจะทานของที่ไม่มีบนโต๊ะเสียอีก เพิ่งรู้ซึ้งวันนี้เองว่าการท้องนี่มันไม่ง่ายเลย
คุณตันหยงซ่อนรอยยิ้มไว้มิดชิดก่อนจะส่งสายตาให้สาวใช้ไปนำก๋วยจั๊บสูตรพิเศษมาเสิร์ฟ ไม่รู้ว่าย่าหลานเขาใจสื่อถึงกันหรือยังไงคุณหมอกานต์รวีถึงได้นึกครึ้มตื่นมาทำก๋วยจั๊บตั้งแต่เช้ามืดและให้เด็กในบ้านนำมาฝากไว้ให้อริสา ตอนแรกเธอสั่งไม่ให้น
