บทที่13 ว่าด้วยเรื่องที่ต้องสืบ
ขณะที่ลูกเมียกำลังกังวลกลัวจะเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับประมุขของบ้านทว่าคนที่ถูกเป็นห่วงกลับกำลังนั่งมองผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยใบหน้าเคร่งเครียด
“เรียกผมมานั่งมองเนี่ยนะครับ” ศารทูลถามไปด้วยความรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ปกติเขาก็กริ่งเกรงคนจริงอย่างท่านอาทิตย์อยู่แล้วแต่เดี๋ยวนี้เขากลัวอีกฝ่ายหนักกว่าเดิมอีก
ขืนอีกฝ่ายที่ขึ้นชื่อว่าหวงลูกสาวถึงขนาดคอยให้คนแอบจับตาดูความเคลื่อนไหวตลอดเวลาอย่างท่านอาทิตย์รู้ว่าเขาเจาะไข่แดงลูกสาวสุดรักสุดหวงไปล่ะก็...มีหวังเขาถูกอาละวาดบ้านแตกแน่
ถึงยัยผู้หญิงไร้ความรับผิดชอบจะเป็นคนเริ่มก็เถอะ
“อามีงานนอกให้ทำ” ท่านอาทิตย์ผู้น่าเกรงกลัวของผู้ใต้บังคับบัญชาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง “และหวังว่าเสือจะทำสำเร็จโดยไม่กระทบคดีที่ทำอยู่”
“งานอะไรเหรอครับ?”
ท่านอาทิตย์ไม่อธิบายในทันทีแต่ยื่นรูปถ่ายใบนึงให้ เป็นรูปของผู้ชายคนนึงที่ศารทูลร
