บทที่33 มันเหลือเลยยกให้
ดวงตาคมมองสองพ่อลูกที่นั่งกันคนละมุมอย่างสงบนิ่ง พยายามกลั้นหัวเราะไว้อย่างสุดความสามารถ ทั้งที่ใจนึกขบขันสะใจที่ว่าที่คุณตาโดนหลานไม่ให้เข้าใกล้ตั้งแต่อยู่ในท้อง ไงล่ะทำให้คนอื่นต้องไปนอนโซฟาดีนัก เจอเข้าให้เป็นยังไงล่ะคุณพ่อตา
“ถ้าออกจากงานแล้วก็กลับมาอยู่บ้านดีมั้ยอลิน จะได้มีคนช่วยดูแลหลาย ๆ คน”
“ยังไม่ได้ค่ะ อลินยังมีเรื่องที่ต้องทำ ถ้าอยู่คอนโดฯน่าจะง่ายกว่า” อริสาตอบกลับผู้เป็นพ่อที่อยู่ ๆ ก็เสนอให้กลับบ้านหลังจากที่รู้ว่าเธอตัดสินใจไม่ทำงานบรรณาธิการแล้ว
“แต่...”
“อลินรู้ค่ะว่าแม่กับป๊าน่ะเป็นห่วง แต่ถ้าอลินกลับไปอยู่บ้านมันอาจจะกระทบแผนได้ ป๊าเข้าใจอลินนะคะ”
“แผนอะไร?”
“อลินยังบอกไม่ได้ค่ะ ต้องรอใครคนนึงติดต่อมาก่อน ถ้าถึงเวลาอลินจะบอกทุกคนค่ะ ไม่แน่อาจจะวันสองวันนี้แหละ” หญิงสาวเลือกจะไม่บอกเพราะทราบดีว่าผู้เป็นพ่อจะขัดขวาง ไว้รอสิรานนท์ติดต่อกลั
