Naiwan na nga si Trevor kung saan naroon si Dr. Jerwin habang kami ni Sir Damian ay umuwi na muli sa condo.
Sa buong biyahe namin ay walang kibo ang aking amo. Wala rin kahit anong emosyon ang mababanaag sa kanyang mukha. Hindi mahu hulaan kung ano ang tunay niyang saloobin.
Pagdating dito sa condo ay wala pa rin siyang kibo at sunod-sunuran lang sa kung anong mga sinasabi ko.
"Sir, maligo na po kayo ulit," sabi ko at saka ko siya muling inaya sa banyo.
Pagdating doon ay hindi pa rin siya kumikilos kaya naman ako na ang kusang nagtanggal ng kanyang mga damit.
Hinubad ko ng dahan-dahan ang kanyang damit pang-itaas. Nag-ingat ako na matamaan ang sugat niya sa balikat lalong-lalo na ang kanyang mga kamay na ngayon ay namamaga na naman at nagdurugo.
Gusto kong umiyak dahil mas nanaig sa
