"Lakasan mo ang loob mo, Ana Joy. Malapit na tayo." Hindi maitago sa nanginginig na tinig ni Tine ang sobrang pag aalala sa aking kalagayan. Nakikita niya kasi ang pamimilipit ko sa sakit. Agad naman siyang dumating ng natanggap ang tawag ko. Malayo pa lang sa bahay ay isinisigaw niya na ang pangalan ko. Humahangos pa siya ng makapasok sa loob ng bahay. Suot niya pa nga ang kanyang apron na kanyang gamit sa karinderya na ipinapatong niya sa kanyang damit upang hindi ito mabasa sa talamsik ng tubig dulot ng paghuhugas niya ng mga pinaggamitang kasangkapan.
Nanghihina na ako bago pa kami umabot sa ospital. Sinalubong na nga kami ng mga hospital staff. Tatlong lalaki pa ang nagtulong-tulong maisakay lang ako sa wheelchair.
"Pakiusap, ingatan niyo ang kaibigan ko pati ang kambal niya." Narin
