"เอ้อๆ เดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง เข้าไปคุยกันข้างใน" วางตรางตรวจลงบนโต๊ะแล้วเดินหายเข้าไปในห้องพักส่วนตัว...
ภายในห้องแคบๆ ไม่ใหญ่มาก มีเตียงนอนกับโซฟาเล็กๆ และห้องน้ำในตัว
"กูจะพูดแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แล้วไม่ต้องถามเรื่องนี้กับกูอีก เข้าใจไหม" เขาก็กำลังจะลืมพวกมันก็ถามถึงเธอทุกวัน..แล้วแม่งเมื่อไหร่จะลืมได้วะ
"อืม..มึงก็รีบบอกมาสิวะว่าเธอเป็นอะไรอยู่ที่ไหน" ได้ฟังแล้วใจไม่ดี
"เธอไปแล้ว"
"ฮะ!!!" หมอเป้งอ้าปากค้าง
"ปะไปไหนวะ" หมอดินยังงงๆ
"ย้ายไปอยู่ที่อื่น"
"ไปอยู่ที่อื่น/ไปอยู่ที่อื่น"สองหนุ่มตะโกนขึ้นพร้อมกัน
"อืม..เรื่องทั้งหมดก็มีเท่านี้แหละ" จะเดินหนีท่าเดียว
"เดี๋ยวก่อนสิวะไอ้คราม มึงจะมาพูดวางระเบิดแล้วจะหนีไปไม่ได้ กูไม่ยอม กูไม่ยอมมึงได้ยินไหม!!" ใจเขากำลังแตกสลายเมื่อได้ยินว่าเธอไปแล้ว ไหนวันนั้นเธอบอกกับเขาว่าจะกินขนมให้อร่อยแล้วเราจะเจอกันอีก..แล้วทำไมเธอถึงไปไม่บอกเขาสักค
