ตอนที่20 ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง
“เงินมากมายขนาดนี้ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าคุณจะช่วยฉันจริง ๆ ก็ทำเป็นสัญญาเงินกู้ดีกว่าค่ะ” มุกดาหันไปบอกธาราเสียงอ่อยแต่ในใจลึก ๆ เธอก็แอบดีใจที่ชายหนุ่มยื่นมือเข้ามาช่วยเธอขนาดนี้ แต่เธอจะไม่ฉวยโอกาสนี้เอาเปรียบเขาอย่างแน่นอน
“คุณทำมาให้ผมเซนต์แล้วกัน ผมไม่ว่างทำ”
“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ฉันจะรีบร่างสัญญาส่งให้คุณดูนะคะ ขอบคุณค่ะที่ช่วยเหลือ” รอยยิ้มจริงใจส่งไปให้ชายหนุ่ม
“ดอกเบี้ยผมเก็บรายวันนะ ผมบอกไว้ก่อน”
“อะไรนะคะ เก็บดอกเบี้ยรายวันแล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายให้คุณทุกวัน” มุกดาร้องเสียงหลงหันขวับมองหน้าชายหนุ่ม
“แต่ผมไม่ได้เก็บเป็นเงิน”
“แล้วคุณต้องการให้ฉันจ่ายเป็นอะไร หุ้นบริษัทเหรอคะ” มุกดานึกถึงสิ่งที่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุดแล้วถามกลับไป
“เย็นนี้จะบอกคุณเอง”
ตอนเย็น
"ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ ส่วนเสื้อผ้าฉันที่อยู่ห้องคุณ คุณทิ้งได้เลยค่ะ" มุกด
