AZRA
Bedenim bana ihanet ediyordu. Ne kadar istemiyorum desem de, dudaklarım ve ellerim başka bir şey söylüyordu. Dizlerimdeki titreme, nefesimin hızlanışı, kalbimin deli gibi atışı… Hepsi onun lehineydi.
Aklım bir savaş halinde olmasına rağmen ona dur diyemiyordum. İçten içe yapacaklarını, yaşayacağı o duyguyu istiyordum.
“Metehan…” dedim fısıltıyla, ama kelimeler ağzımda düğümlendi. Ne diyeceğimi ben bile bilmiyordum. Dur mu, devam mı?
Başımı geriye doğru yatırdım, dudakları boynumda iz bırakırken bir anda durdu. Gözlerim onun gözleriyle buluştuğunda, nefes nefeseydik ikimiz de.
“Bak,” dedi boğuk bir sesle. “Sana istemediğin hiçbir şeyi yapmam. Bir kelimen yeter, çekilirim.”
Biraz önce söylediği sözlerin bir benzerini tekrar ederek, kendini mi ikna etmeye çalışıyordu beni mi emin
