RÜZGAR
Metehan ve çocuklar eşya yüklü kamyonun etrafında gezinirken, Azra yanıma geldi. Verdiğim karardan rahatsız olduğunu görüyordum ama kendi işime odaklanabilmek için onun da güvende olduğundan emin olmam lazımdı.
“Yüzbaşım,” dedi selam vererek.
“Rahat,” dedim yüzündeki memnuniyetsiz ifadeyi izlerken.
“Ben gerçekten tek başıma üstesinden gelirim. Diğer arkadaşlarım böyle bir durumla karşı karşıya kalmamışken ben neden kalıyorum anlamıyorum.”
O diğer timlerin sorunuydu. Benim sorunum değildi. Ben işimi sağlama almayı severdim.
“Azra Üsteğmenim şu an benim timimle bir göreviniz var ve bu timden ben sorumluyum. Ben güvenliğiniz için böyle uygun gördüm.”
“Sizin bile sızamadığınız bir mağaraya sızıp, yanıma verdiğiniz askerinizi kurtardım,” diyerek haklı bir isyana kalktı.
“Biz sı
