" ทำไมขึ้นมาช้าจัง ผมรอคุณตั้งนาน "
ประโยคแรกที่ร่างสูงเอ่ยทักเธอ เมื่อเธอเปิดประตูเข้ามาเพราะเขานั่งรอเธออยู่นานมากแล้วเธอลงจากรถไปตั้งนาน เขาก็ขึ้นมานั่งได้สักพักใหญ่แล้วด้วย
" ขอโทษค่ะ พอดีเห็นร้านปาท่องโก๋ข้างหน้าตึกเปิดขายก็เลยซื้อมาฝากพี่ดารินน่ะค่ะ แล้วก็ทักทายแป๊บนึงก่อนที่จะเข้ามา "
เธอเอ่ยตอบเขาพร้อมกับนั่งที่โต๊ะของตัวเองที่เธอคิดว่านี่คือโต๊ะทำงานของเธอแน่ๆ
" แล้วมีแค่ของดารินหรอ? "
เขาถามออกไปเพราะหวังเล็กๆว่าเธอจะซื้อมาฝากเขาบ้าง เมื่อเช้าที่เดินทางมาทำงานก็ยังไม่มีใครได้กินอะไรเลย
" ใช่ค่ะ ชมพูตั้งใจจะซื้อมาฝากให้พี่ดารินคนเดียว "
ร่างบางถือโอกาสเอาคืนเขาได้อย่างสะใจ ในที่สุดเขาก็เผยจุดอ่อนออกมาจนได้ เขาพูดเหมือนเขาน้อยใจที่เธอไม่ได้ซื้อมาเผื่อเขาเลย เธอจึงตอกย้ำบาดแผลนั้นกลับไปซะเลย หวังให้เขาได้เจ็บแสบบ้างสักนิดก็ยังดี
ส่วนร่างสูงนั่งทำหน้าหงุดหงิด รู้สึกน้
