ร่างบางเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างหงุดหงิด จนมาหยุดอยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ข้างภัตตาคารหรู จากนั้นเธอจึงสั่งกระเพราหมูกรอบไปหนึ่งจาน
" หิวก็หิว แถมยังต้องมาเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้อีกเนี่ย น่าเบื่อชะมัด คิดถึงพวกแกจังเลยยัยแก้มใส ยัยไลลา ถ้าพวกแกอยู่นะฉันคงไม่ต้องมาตกที่นั่งลำบากแบบนี้หรอก ชีวิตยัยคุณหนูพลอยชมพูนี่ต้องอยู่ยากจริงๆ เมื่อไหร่ป๊ะป๋าเควินจะมารับไปอยู่ด้วยสักทีนะ "
ร่างบางได้แต่บ่นถึงผู้เป็นพ่อและแม่ด้วยความคิดถึง เธอรู้ทุกอย่างว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆของการันต์แต่เธอเป็นลูกของเควินและเพชรลดาซึ่งเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าพวกเขาแต่อย่างใด ได้ยินแต่คำบอกเล่าที่การันต์เคยเล่าให้ฟัง เขาบอกว่าพ่อกับแม่ของเธอมีความจำเป็นที่จะต้องมาฝากเธอไว้ที่นี่แต่พวกท่านก็รักเธอมาก นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้พลอยชมพูไม่เคยโกรธผู้เป็นพ่อกับแม่เลย โกรธตัวเองมากกว่าที่คิดเลยเถิดไปกับคุณป๋าของเธอแบบนั้น
" กระ
