Hastane koridorları gerilimle titreşiyordu.
Elly, çaresizlik içinde kıvranıyordu. “Kanaman var, lütfen önce seni tedavi edelim,” diye yalvardı ama nafile.
Alara’nın gözleri öfkeyle parlıyordu, dudakları ince bir çizgi hâline gelmişti. Acıyı umursamıyordu.
Sonunda Elly pes etti. “Tamam, Alara... Ne yapıyoruz?” dedi, sesi titrek ve çekingen.
Alara’nın sesi buz gibi bir keskinlikle yankılandı. “Önce yalansız, tane tane anlatacaksın, Elly. Kızım nerede?”
Elly, derin bir nefes aldı ve en baştan her şeyi anlattı. Alara dinlerken gözleri alev almış gibiydi. Parmaklarını yumruk hâlinde sıktığında taze dikişlerinin üzerine kan sızdı ama umurunda bile değildi. Ameliyathanede yalnızca altmış saniye kollarında tutabildiği kızı… Şimdi o piçin elindeydi.
Alara’nın sesi hırıltılı bir fısıltıya dönü
