มีนามีสภาพจิตใจดีขึ้นมาก ตอนนี้เธอเกือบจะลืมอาการวิตกกังวลว่าจะมีคนท้องโผล่มาด่าถึงที่ทำงาน รวมถึงเธอไม่รู้สึกกลัวการต้องพูดคุยกับผู้ชายแปลกหน้าอย่างกะทันหัน แล้วยังไม่ได้ร้องไห้ตามลำพังบ่อย ๆ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์รุนแรงในอดีตที่ผ่านมา อาจจะเป็นเพราะว่าเธอมีพี่เลี้ยงงานคอยแต่จะโขกสับ ทำให้เธอไม่มีเวลาว่างไปคิดเรื่องอื่น…
มีนาไหวหัวไหล่ขับไล่ความเมื่อยขบ จากการนั่งท่าเดิมเป็นเวลานาน ๆ ขณะมองกลับไปด้านหลัง เมื่อถูกสั่งงานเพิ่มเติม
“ยังจะนั่งงงอยู่อีก” เสียงแหลม ๆ ดุเธออีกแล้ว และเมื่อเธอยังไม่เร็วพอ เสียงนั่นก็แว้ดขึ้นมาอีก
“เร็ว ๆ สิ ไปชงกาแฟมา”
“อ๋อ ค่ะ ๆ ได้ค่ะ” มีนาลุกไปยังแพนทรีที่อยู่ข้าง ๆ เพื่อชงกาแฟตามคำสั่ง พอชงเสร็จยกเข้ามาก็ถูกแพตตี้ดักหน้าเอาไว้
“เอามานี่ ฉันจะเอาเข้าไปเสิร์ฟท่านประธานเอง” แพตตี้แย่งเอาถาดจากมือของมีนาไปถือเอาไว้ จากนั้นถือเข้าไปในห้องทำงานของคามิล
ม
