Amber's Rejection (Tagalog)

One Night

Becoming a doctor is challenging, it takes a lot of effort and hard work to pursue that area. You can even sacrifice a lot because of that degree, but it was all worth it in the end.

Amber had always wanted to be a doctor like her parents. She had wanted to be one since she was a child. She aspires to be a pediatrician since she adores children and is always eager to assist and, if possible, treat them.

She is in her final year as a resident doctor at the age of 27. She is undergoing training at their hospital. They owned it, and she will be the next in line to inherit it eventually, so she must work hard and handle her obligations properly. She wants to make her parents proud because that is the only way she can repay them and prevent failing them.

"Doc Cañete, can I have the medical record of the patient from Room 306?"

Nabaling ang tingin ni Amber mula sa kanyang binabasa patungo sa doktor na nasa kanyang harapan.

He's one of the Doctors in their hospital. Sumunod naman siya sa utos nito at hinanap ang record ng pasyente. Inabot niya ito matapos mahanap.

"Bakit, doc, may problema po ba?" tanong niya.

Umiling ang doktor. "Wala naman, I'm just checking her improvement. She was assigned to you, right?"

Tumango siya. "If I'm not wrong, the patient has type 2 diabetes?"

"Yes. Tsk tsk, 12 years old? She's too young to have that," he commented.

Sumang-ayon naman siya. Masyado pa nga itong bata para makaranas ng ganitong sakit. Childhood diabetes cannot be cured and can only be controlled by insulin injections or pills with proper diet and exercise. Ang alam niya ay may chances na she inherited the disease based on her family history.

"Check again her blood sugar level and also run for some test to make sure there's no other complication. She can be discharge if everything's okay," utos ni doc na agad niya rin namang sinunod.

Ginawa niya ang inutos nito at mukhang naging maganda naman ang naging resulta. Niresetahan niya lamang ng mga gamot ang pasyente for her maintainance at maaari na rin itong ma-discharge pagkatapos.

Ganon lamang ang ginawa niya sa buong araw, she checks every patient that was assigned to her, do some medical records and assist every new patient. Nakakapagod dahil halos wala siyang oras mag pahinga pero ayos lang dahil ginusto niya naman ito at masaya siyang makatulong.

Gabi na rin ng matapos ang kanyang duty, kaya napag-pasyahan na niyang umuwi. Walang tao nang makarating siya ng kanilang bahay. Her parents are doctors too; his father is a general surgeon while her mother is a physician. Mukhang busy ang parents niya ngayon, and she understand that. Umakyat naman siya sa second floor kung saan ang kanilang kuwarto, chineck niya kung nandyan ba ang kambal at syempre as usual wala nanaman ito.

Saffron took a nursing course ngunit hindi niya ito natapos dahil bago pa man ito mag 4th year ay bigla na lang itong nag-shift ng course into BS in Tourism Management. She doesn’t know what happen to her sister. Graduate na nga ito pero alam niyang wala pa itong work hanggang ngayon. She's her twin, but it feels like it's not dahil halos hindi na niya ito kilala.

All she knew was that everything had just begun because her sister despised her for taking his first love, something she had not done.

She still remembers how that man, Yukio tried to court her sister and they seem to like each other. Suportado niya kung anumang relasyon ang namumuo sa dalawa at wala siyang balak na hadlangan iyon.

One time Yukio approached her to ask for help because he'll officially asked Saffron to be his girlfriend and he was too nervous that he even asked her to practice his speech. They we're 3rd year, BSN that time, actually magkaklase silang tatlo nung araw na iyon, so Yukio became also her friend.

It was a lunch time; she has free time so she helped him. Yukio said his speech infront of her and even kneel like he was proposing; little did they know that it will be witness by her twin sister. She left while crying. They tried to explain, but it seems like her mind is too close to understand it. They let her, hinayaan muna nila na baka sakaling huminahon ito, and tried to explain again but Saffron didn't believe them. Kahit anong paliwanag ang ginawa nila ay sa mata ito, may relasyon sila ni Yukio so, that misunderstanding, didn't get settled. Mas lalong hindi na naayos iyon dahil pagkagraduate ni Yukio ay nagtungo na itong ibang bansa para doon na magtrabaho.

After that her sister hated her so much that she was even willing to leave their house so she won't be able to see her. She feels nothing but sadness, because she's her only sibling, her other half. Still even though she's like that she still did her best to protect her and understand her. She'll do anything just her sister to forgive her.

Bago tawagan ang kapatid ay nagpasiya na muna siyang maglinis ng katawan at kumain. Alas-dose na pero ngayon lang siya nagka-time para kumain. Ayos lang naman kahit anong oras siya kumain dahil hindi naman siya tumataba, kaya nga kapag nasa duty siya, basta ba may libreng oras siya ay kakain siya para masigurong hindi siya malipasan ng gutom. Dahil tinatamad din naman siyang magluto ay kumuha na lang siya ng Korean ready-made meals na pagkain at need na lang i-microwave. Korean meals talaga dahil favorite niya ang mga iyon lalo na trending pa sa mga social media ng Pilipinas. Kala mo nga feeling koreano/koreana na mga tao dito kung maka-adopt sa trends ng Korea. Well isa rin naman siya doon, buti nga marami siyang nabibili sa online local store kaya hindi na siya nahihirapan mag-stock ng mga iyon.

Hinayaan na muna niya iyon sa microwave at umakyat na patungo sa kanyang kuwarto. She did her night rituals at bumaba na rin pagkatapos. Nagkukusot pa siya ng buhok nang sinubukan niyang tawagan si Saffron. Nag-aalala siya dahil anong oras na ay wala pa ito. Sanay naman na siya na ganito ang kapatid ngunit hindi pa rin niya maiwasan ang mabahala lalo na wala ang magulang nila na dati'y bantay sarado sa kanila. Malaki na sila at alam na nilang alagaan ang sarili, ngunit hindi pa rin naman iyon maiiwasan lalo na kung wala kang ideya sa kung saan nagpupunta ang mga iyon.

Her phone is ringing ngunit wala atang balak sagutin ng kapatid. Namatay ang unang tawag na hindi niya sinasagot kaya muli niya itong tinawagan. Naka-ilang ring na at akala niya ay hindi nanaman nito sasagutin, she was relieved that she finally answered it.

"W-what, my dear sister?"

Nangunot ang kanyang noo. The background was loud like there's a music, marami ring taong nagsisigawan ang kanyang naririnig.

Is she in a bar?

"Where are you, Saffron? Are you in a bar club? Lasing ka ba? Ang ingay-ingay pa diyan," tanong niya.

"WHAT!?" sigaw nito marahil dahil sa malakas na patugtog.

"Nasa bar ka ba? Anong ginagawa mo diyan?"

Bahagyang humina ang tugtog sa background kaya mas naririnig na niya ang boses nito.

"Alam mo pala e, ba't ka pa nagtatanong? And what do you think ang ginagawa sa bar? Matulog?" pabalang nitong sagot.

Huh! She can't believe her sister.

"Pwede ba sagutin mo ako ng maayos? Kung nasaan ka man please lang umuwi ka na," pakiusap pa niya.

"Why do you even care? Nanay ba kita para hanapin ako? Nanay nga natin hindi ako hinahanap. Kaya kung nasaan man ako, huwag mo na lang pakialaman, pwede? Pakialaman mo na lang iyong sariling mong buhay–Buwiset! Ano ba?! Are you blind?!"

Bago man siya makasagot ay bigla na lamang namatay ang tawag. May narinig pa nga siyang kaluskos o kalabog sa background marahil nabangga ito ng kung sino base na rin sa huli nitong sinabi, bago ito namatay.

She sighed. She really doesn’t know what to do with her sister. Wala siyang ibang nagawa kung hindi ang kumain at magpahinga na lamang. Maaga pa siya bukas para sa kanyang duty.

"Congratulations!!"

Sabay-sabay na sigawan ng kanyang mga co-traniee--ay mali mas tamang sabihin--kanyang mga kapwa doctor dahil finally! They're all board passer at isang ganap na na doctor. She's now a Pediatrician and she was so happy about it.

Hindi niya akalain na naging matulin lang ang isang taon at she's already twenty-eight years old. All her efforts, her hard work and her sacrifices for it are all worth it. Nagbunga rin lahat ng pinaghirapan niya. She can't still believe that she's already a doctor now.

They are in a bar club to celebrate their success. Inaya siya ng kanyang mga kasama. Una ay ayaw pa niya dahil wala naman siyang alam doon at hindi siya mahilig magpunta sa mga ganoong lugar pero masyadong makulit ang mga kaibigan niya kaya no choice siya kung hindi ang sumama. Sabagay ay oras na rin siguro niyang mag-unwind at mag-relax naman ngayon matapos magtiis ng ilang taon na puro libro lang ang kaharap niya.

"Let's toss for our success!" sigaw pa ni Ricky, isa sa mga kaibigan niyang doctor na din.

Sabay-sabay ang mga itong kumuha ng shot glass. Umiling siya at sinabing hindi umiinom.

"Hay nako. Amby, go lang, babe. Hindi masamang tumikim," suyo pa sa kanya ni Maby, matalik niyang kaibigan, actually pinaka-close niyang friend.

Amby is her nickname, not actually, dahil si Maby lang naman ang tumatawag sa kanya ng ganon nung una pero gumaya na rin ang iba kaya naging instant, Amby na ang nickname niya. Amby daw kasi katulog ng name nito.

Pinilit pa siya ng iba na uminom at dahil nakakahiya na ay wala nanaman siyang nagawa kung hindi ang sumunod. Baka matawag pa siyang Kj at masira ang mood ng mga ito ng dahil sa kanya.

"Woooo!!" Tuwang-tuwa pa ang mga ito nang kunin na niya ang shotglass.

"Game! In a count of 3.... sabay-sabay tayong iinom so 1! ... 2!... 3!" sabay-sabay na uminom ang lahat.

Inisang lagok niya ang shot at halos mapangiwi siya dahil sa pait ng lasa ng alak. Natawa pa si Maby nang makita ang kanyang itsura.

"Look at your face!" aniya at mahina pang pinisil ang kanyang pisngi, "You're so cute, Amby. Palagi kasing libro ang kaharap mo kaya hindi mo naranasan ang ganito."

"Kaya nga, masyadong masipag," sabat pa ni Julie, isa ulit sa mga kasama nila.

"Oo nga, buti nga nakayanan mong puro aral lang. Halos bawat kita ko ata sa'yo non ay never nahiwalay sa'yo iyong mga libro. Tuwing nakikita pa nga kita na palaging nag-aaral parang nabo-bobo ako," aniya ni Ricky.

"Sus, ang sabihin mo bobo ka naman talaga, dinamay mo pa si Amby. Hindi ko nga alam paano ka naging doctor e halos pag may time ka nasa bar ka," sagot pa ni Julie kay Ricky.

Nangunot ang noo ni Ricky. "Hindi mo lang talaga tanggap na kahit nasaan man akong lupalop ng mundo kaya kong ipasa iyong exam, e ikaw muntikan ka pa ngang hindi makapag-exam kasi sarap pa ng tulog mo."

"Aba't hoy! Hindi kaya!" Parang batang tutol ni Julie.

Akmang sasabat pa si Ricky nang awatin na sila ni Amby. "Kayong dalawa magtigil kayo at baka kakaaway niyo diyan maging mag-asawa pa ka'yo."

Nagkatinginan ang dalawa at sabay na napa-"eew" sa isa't isa.

Natawa naman siya sa naging reaksyon ng mga ito kaya sinubukan niya rin silang asarin.

"Sa ganyan nagkatuluyan ang lolo't-lola ko," biro niya.

Nakasimangot na tumingin si Julie sa kanya. "Amby!"

Natawa na lamang silang mga kasama niya dahil sa dalawa.

Nagpatuloy ang paglalim ng gabi at patuloy lang ang kanilang kasiyahan. Ang kanilang shot ay nauwi sa laklakan. They have already drink a lot at mukhang mga lasing na rin, kagaya niya. Since this is her first time drinking alcohol, of course madali siyang nalasing.

Alam niyang lasing na siya kaya kailangan na niyang umuwi, baka kapag nagtagal pa siya ay dito na siya makatulog.

"Maby." Kinalabit niya si Maby na nasa kanyang tabi.

Bumaling naman ito sa kanya. Hindi gaya niya, parang tubig lang ata kay Maby ang alak. Ni hindi pa nga ata ito lasing.

"Amby?"

Dahil sa malakas na patutog ay lumapit siya sa bandang tenga nito para marinig nito ang kanyang sasabihin.

"I need to go home, I think I'm drunk," sabi niya.

"Really? Then pa'no ka uuwi? Lasing ka na, do you want me to drive you home?" Bakas ang pag-aalala sa mukha ni Maby.

Umiling siya. "No, I think I can still drive or maybe just call a taxi to take me home?"

Agad namang tumutol ang kaibigan. "That's a no-no, Amby. Let me take you home."

"B-but – Pano ka?"

Hinila na siya patayo ni Maby. "Pwede naman akong bumalik dito. Hindi ako papayag na uuwi kang mag-isa lalo at lasing ka na."

Akmang aalis na sila nang masalubong sila ni Julie na lasing na din.

"Amby! Maby! W-where you going?" tanong nito.

"We're going home, hahatid ko lang si Amby, lasing na e," tugon naman ni Maby.

Umiling-iling si Julie. "Whhhhy?! The real party is just starting! Don't be sooo KJ!"

"No, Julie. You're also drunk so tone it down."

"Julie--" Hindi pa man niya natatapos ang kanyang sasabihin nang bigla na siyang hinatak nito papunta sa kung saan. Napabitaw pa siya kay Maby dahil hindi nito inasahan ang gagawin ni Julie.

Tumingin pa siya sa kanyang likod, nagbabakasakaling makita pa si Maby, ngunit dahil sa dami ng tao sa paligid niya ay natabunan na ito.

"Julie wait! Where are we going?!" sigaw niya dahil halos natatabunan na ang kanyang boses ng malakas na patugtog.

Hindi siya nito sinagot kaya nagpatianod na lang siya. Huminto sila sa may bar counter at umorder ng alak. Hindi niya alam kung anong klaseng alak iyon, dahil hindi naman siya pamilyar sa iba't ibang klase ng mga iyon.

Nagulat siya ng bigla pa siyang abutan ni Julie ng baso ng may lamang alak.

Tumanggi siya at sinabing hindi na niya kaya pang uminom at dahil nga pinanganak atang makulit si Julie ay wala nanaman siyang nagawa kung hindi inumin na lang iyon dahil alam niyang hindi ito titigil hanggat hindi nakukuha ang gusto.

"That's right, Amby! Minsan ka lang mapunta dito so why not enjoy the night! I assure you, hindi pa ito ang the best part of the night kaya let's wait muna and don't go home muna. P-please?"

Wala na siyang nagawa kung hindi ang pumayag sa gusto nito. Tama nga naman ngayon lang din naman siya nakapunta dito, why not try to explore. Nakakahiya dahil wala naman siyang experience sa mga ganito at wala siyang lakas ng loob na mag-sayaw sa may dancefloor.

Maybe some alcohol will help. Kung kanina ay puro si Julie ang nag-aalok sa kanya ng alak ay ngayon ay siya na ang kusang umoorder. She's already drunk and already no idea of the atmosphere. All she wants is to enjoy, ni nawala na nga sa isip niya si Maby.

Julie really seems to like the party and when the best part finally begins. Hinila na siya ni Julie sa may dancefloor at walang hiyang humataw si Julie doon. Men are looking at her and even wanna approach her. Of course, she's too sexy right now and attracts so much attention, especially from men.

Inaya pa siya nito na sumayaw, kaya wala siyang nagawa kung hindi ang sumayaw. She was shy at first but eventually enjoys it, kaya todo hataw na rin ang kanyang katawan. Men also tried to approach her, but she refuses. All she wants is to dance alone.

She sways her body and wave her hand. Sumayaw siya base sa tugtog at hindi na inisip pa kung anuman ang kanyang itsura.

She even closes her eyes feeling the vibes, but open it when she bumps into someone.

"Ooops... Sorry--" She apologize and turns her head then their eyes met.

Hindi na niya natapos ang nais sabihin dahil tila naumid ang kanyang dila.

How can this man be this beautifully handsome? As soon as their eyes met, she was in dazed, getting attracted to the guy in front of her.

Her gaze looks at his deep almond eyes, down to his tall nose, and d*mn his lips. How can it be so sexy?

Bumalik ang kanyang tingin sa makapal nitong kilay na biglang umangat, tila doon lang ata siya nagising sa pagpapantasya at hiyang-hiya na nagbaba ng tingin.

"S-sorry," she apologized again. Hindi niya alam kung para ba sa pagbangga niya dito o sa harap-harapan niyang pagpantasya sa lalaki.

He doesn’t know her reaction, because she's looking away.

"It's fine. You 'kay?"

Mariin siyang napapikit, even his voice is so sexy. Why is this happening to her? Is she simply getting attracted to this guy? Maybe she's just drunk.

Hindi niya akalain na makakaramdam siya ng ganitong attraction ng dahil lang sa lalaking nasa harap niya, because this is just her first time!

Gaya nga ng sabi niya, buong buhay niya halos libro lang ang palaging niyang kasama, so syempre she never been with any guy. Kahit may mga gustong manligaw sa kanya ay never niyang inentertain ang mga ito.

But this guy, it gives her a shiver just by hearing his voice. What's with this man?

"Hey, what's the problem?" Muling nabaling ang kanyang atensyon dito.

Umiling siya. She's just drunk, she needs distraction at baka bigla na lang niyang sunggaban ang lalaki. She really never been like this with a guy.

Upang iwasan ang tensyong namumuo sa kanyang katawan ay nagpatuloy na lamang siya sa pag-sayaw at pilit na binaliwala ang presensiya nito. Akala niya ay aalis na ito dahil sa hindi niya pagpansin dito ay mukhang wala siyang balak na tantanan ng lalaki.

She stiffened when she suddenly felt his hand on her waist. Imbes na tanggalin ay hinayaan niya lamang ito at nagpatuloy lamang sa pagsayaw, even when his body was pressed against her back. She doesn’t know what's happening to her, but she likes the feeling of his warm.

The music changed into much more slow and sexy dance that intensify their tension. Hindi na siya nakapagpigil at humarap sa lalaki.

"What's your name?" she asked while looking at his eyes.

They're both exchanging stares.

"Zaire." He bowed down on her ears and answer.

Bahagyang umatras ang mukha nito kaya halos ilang pulgada na lamang ang agwat ng kanilang mukha.

"Your real name?" paninigurado niya. Malay ba niya kung nagsisinungaling ito.

He smiled and she almost melted.

"I have no reason to lie to such a beautiful lady."

"Are you flirting with me?"

"Am I?"

"Hindi ako gaya ng ibang babae na pwede mong landiin," pranka niyang sagot.

He smirked. "I know, you're too innocent."

"How can you say that?"

"I just know, anyway you didn't give me your name."

"Ahmm. Amber," sinabi niya rin ang kanyang totoong pangalan. Maybe she can trust him a little.

"Your real name?" balik din nitong tanong.

Tumango siya.

Katahimikan ang namutawi sa pagitan ng dalawa at nanatiling magkatitigan. Nahinto na rin sila sa pagsayaw at nanatiling nakatayo. Ang atensiyon nila'y nanatili sa presensya ng bawat isa at hindi alintana ang ingay ng nasa paligid nila na animo'y sila lamang ang tao doon.

Pansin niyang bumaba ang tingin nito sa kanyang labi at bumalik din sa kanyang mata kalaunan.

"Can I kiss you?" diretsyang tanong ni Zaire.

Wala na siya sa kanyang wisyo at ang kanyang isipan ay lumilipad na, kaya ang kanyang bawat tugon ay bugso ng kanyang damdamin.

Ang dapat na pagtanggi ay hindi niya na nagawa at tumango sa lalaki.

Hindi naman nag-atubili si Zaire at sinunggaban din ang kanyang labi.

Sa pagdampi pa lang ng kanilang labi ay ramdam niya ang paglipad ng mga paro-paro sa kanyang tiyan. Ang labi'y nitong mainit at malambot, napakasarap sa pakiramdam.

Wala siyang karanasan doon kaya hindi niya alam kung paano sundan ang kilos ng labi nito.

Bahagyang humiwalay ang lalaki at tumingin sa kanya.

"S-sorry hindi ako marunong--" pinutol nito ang kanyang nais sabihin sa pamamagitan ng pagpatak ng halik sa kanyang labi.

"Don't have to worry about that just follow me."

Muli siya nitong hinalikan at gaya ng sabi nito ay sinunod niya ang galaw ng labi nito. Mas lalong lumalim ang kanilang halikan. Nakaramdam siya ng panghihina sa kanyang binti kaya kinapit niya ang braso sa leeg nito. Masyado siyang nawili sa halik nito at parang ayaw na niyang tantanan iyon.

Muling naghiwalay ang kanilang labi upang sumagap ng hangin.

"Wanna go somewhere?" he asked.

Wala sa sarili siyang tumango at hindi na alam ang mga sumunod na pangyayari basta umalis sila, nagtungo sa isang kuwarto at doon pinagpatuloy ang naglalagablab nilang damdamin.

Their kiss was much more intense and erotic. Ang mga kamay nito ay nagsimulang lumibot sa kanyang katawan at hinayaan niya iyon.

Zaire explored her body kissing her neck down to her tummy giving her shiver. She's liking that feeling. Nakahiga sila sa kama habang ginagawa iyon.

"More Zaire..." hindi na niyang napigilang pakiusap.

Masyado na siyang lunod sa kasarapan at hindi na iniisip pa kung ano ang kanilang ginagawa.

They're even both naked now, feeling each other heat.

Pumantay sa kanya si Zaire at muli siyang hinalikan. Kumapit siya ng mahigpit sa leeg nito at sinagot ang maalab na halik.

"Are you sure about this?" he asked gently.

Tumango siya rito. "Yes, Zaire please..."

Zaire actually did and bring her to zenith.