İyi okumalar bebişler✨
Etraf karanlıktı. Ama yakınım da konuşulan sesleri çok net bı şekilde duyuyordum. "Ne zaman uyanacak? Sabah oldu neredeyse, Bora. Biz niye Ada"yı hastaneye götürmedik?"
"Bı sus be kızım ne çok soru sordun sabahtan beri! Hastanelik birşey olmadı sen abartıyorsun, bayıldı sadece." Gözlerimi yavaşca açtığım da Bora ve Çiçek koltukta oturuyordu. Gördüğüm kadarıyla Bora'nın elinde içki vardı. Ne zaman bana birşey olsa ya da yanında olmasam içki içiyordu.
"Ben mi abar- Ada! Şükür uyandın. Nasılsın, iyi misin?" Dibime girip bağırarak sorduğu sorulara karşı yüzümü buruşturdum. "İyiyim Çiçek, ama biraz daha kulağımın dibinde bağırmaya devam edersen tekrar bayılabilirim." Bora ayağa kalkıp sert bı nefes vererek konuştu.
"Sabahtan beri aynı eziyeti bana çektiriyor. Sen
