วันต่อมาการเดินทางกลับเมืองหลวงก็ได้เริ่มต้นขึ้นเฉินหย่งเล่อเลือกที่จะไปนั่งรถม้า เมื่อวานจากนางพูดคำขอออกไปเฉินเทียนอี้ก็เดินออกไปทันทีเขาและนางไม่ได้พูดคุยสิ่งใดอีกเลยตลอดการเดินทาง มีเพียงหยวนอิงที่มาถามไถ่อาการนางหรือถามว่านางต้องการพักหรือไม่เป็นบางครั้ง
เฉินหย่งเล่อเท้าคางมองไปนอกหน้าต่างนางมองไปที่ต้นไม้ข้างทางด้วยสายตาเหม่อลอยมือบางลูบหน้าท้องนูนของนางเบาเบา ในใจนึกถึงใบหน้าเรียบเฉยของเฉินเทียนอี้ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกข้ามากกว่าอำนาจแต่ข้าก็ยังอยากจะลองร้องขอสักครั้ง
"แม่ไม่สามารถเปลี่ยนจุดจบของพวกเราได้จริงจริงหรือ..."
นางพูดกับบุตรของนางที่อยู่ในครรภ์เบา ๆ นางนึกถึงเนื้อหาในนิยายก็รู้สึกหวาดกลัวเฉินเทียนอี้หลังจากก่อกบฏก็กลายเป็นฮ่องเต้ที่ลุ่มหลงในอำนาจจนสุดท้ายถูกพระเอกและพระรองสังหาร ส่วนบุตรสาวที่เป็นนางร้ายก็ฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังในความรัก
"เห้อออ ต้องทำเช่นไรข้าถึง
