Annemle konuşup Cihangir’den bahsettiğimde hem heyecanlandı hem de biraz şaşırdı. Babam meğer daha önce Cihangir’den bahsetmiş ve epey övmüşmüş anneme. Demek babam da sevmişti Cihanımı.
‘’Ama mesleği çok zor yavrum, dağlarda geziyor, aylarca eve gelemiyor, diyorsun. Sen yanında olamayacak bir adamla yapabilecek misin Bahar?’’
‘’Düşündüm bunların hepsini anne. Cihangir çok düzgün ve karakterli bir adam. Uzakta da olsa onun eşi olmak istiyorum. Biliyorsun aynı evde iki yabancı gibi yaşadım adamın biriyle. Aynı evdeydik de bana ne faydası vardı koca olarak?’’ Annem bir saniye sustuktan sonra,
‘’O da doğru be yavrum. Seni sevmedikten, değerini bilmedikten sonra dibinde olsa ne yazar. Peki Cihangir’in seni mutlu edeceğine inanıyor musun? Konuştunuz mu detaylıca? Yattı mı kafana gerçekten?’’
