CİHANGİR,
Bahar’ın ev dışında da bir şeyler yapmak istediğini biliyor ama bir türlü izin ayarlayıp üs bölgesinden çıkamıyordum. Nihayet bombalı saldırı sonrası gösterdiğimiz başarı sonucu üs komutanını ufak bir izin için ikna etmeyi başarmıştım. O hafta sonu iki gün bir gece için şehir dışına çıkma iznini alınca Bahar’ı ufak bir geziye götürebilecek olmak beni çok mutlu etti.
Onu merdivenlerde saçları güneşin altında parlarken ve bana bakarken gördüğüm andan itibaren kalbimde giderek büyüyen bir yer ediniyordu. Gülüşü, sesi, bana gösterdiği ilgi ve aramızdaki ten uyumu vazgeçebileceğim şeyler değildi. Eğer otogara giderken rastlaşıp olayları hızlandırmasaydık da ona ulaşmanın bir yolunu bulmayı düşünüyordum aslında. Günlerce kafamda dönüp durmuştu aramızda geçen her bakışma ve konuşma.
