แกรี่ขบคิดชั่วครู่ เอี้ยวคอไปมองไข่มุกซึ่งตัวแทบจะแนบอยู่ที่แผ่นหลังเขา ตากลมโตเหลือบขึ้นมาเหมือนค้อน ขณะบิดปากเบี้ยวไปเบี้ยวมาเพราะติงผิวบริเวณที่สิวกำลังอักเสบ เหมือนตอนเด็กที่เธอทำความผิดแล้วใช้เขาเป็นที่กำบังไม่มีผิด
“เอาแบบนั้นก็ได้” แกรี่หันไปบอก ไพล่มือไปดึงไข่มุกให้ขยับไปด้านหน้าซึ่งคนที่มาถึงก่อนนั่งรวมตัวกันรอฟัง “วันนี้แยกย้ายกันพักผ่อนนอนหลับตามอัธยาศัย ตอนเย็นออกมากินข้าวเย็นที่เต๊นต์ พรุ่งนี้เริ่มงานตั้งแต่แปดโมงเช้า แพทย์และทีมอาสาส่วนหนึ่งจะออกไปตามบ้านที่มีผู้ป่วยติดเตียง ส่วนที่นี่จะมีทั้งหน่วยให้ความรู้เกี่ยวกับสาธารณสุข ตรวจรักษา และทำกิจกรรมร่วมกับเด็ก ใครรับผิดชอบตรงไหน ขอให้เต็มที่กับงานนะครับ”
ทุกคนต่างตอบรับด้วยใบหน้าแช่มชื่น นอกจากมาทำประโยชน์แล้ว พวกเขายังมาภายใต้ความสนุก ความสุขใจ ดังนั้นมั่นใจได้ว่าค่ายแพทย์อาสาคราวนี้จะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ทีมงานแยกกันไปพักผ่
