คืนนั้นใต้แสงดาว

ประชุมสำคัญ

เอเดรียนคิดว่าการไปประชุมแทนผู้จัดการแผนก เพื่อรับฟังข้อสรุปจากทางโรงพยาบาลไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับไข่มุกที่แทบจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับงานประเภทนี้เลย เพราะทั้งหมดที่ต้องทำคือแค่ไปฟัง ทุกคนน่าจะให้การต้อนรับลูกสาวของเขาเป็นอย่างดี

คุณสมบัติพื้นฐานที่ไข่มุกซึมซับมาจากเขาตั้งแต่เด็กคือเรื่องการตรงต่อเวลา อยู่อเมริกาเธอจึงไม่เคยไปทำงานสาย แต่ตอนที่เขาโทร.ไปปลุกลูกเมื่อเช้า เสียงของไข่มุกฟังดูอ้อแอ้หน่อยๆ เธอสารภาพว่าดื่มไวน์ระหว่างนอนแช่น้ำอุ่นเพลินไปหน่อย เพราะคิดว่าวันรุ่งขึ้นไม่ต้องไปไหน นอกจากไปหายายในช่วงเย็น แต่ลูกสาวก็ยืนยันว่าสามารถไปประชุมได้ เอเดรียนจึงวางใจ

ในห้องประชุมของโรงพยาบาล

ตำแหน่งประธานในที่ประชุมยังว่างเนื่องจากยังไม่ถึงเวลาประชุม แต่ผู้เข้าร่วมประชุมมานั่งพร้อมแล้ว

แกรี่นั่งอยู่ทางด้านขวามือ ถัดไปเป็นเขมอัปสรเลขาฯ ของเขา และเจ้าหน้าที่แผนกอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องตามลำดับ ในขณะที่ทางด้านซ้ายมือของหัวโต๊ะ ฝั่งตรงข้ามกับแกรี่คือหมอมิ้นต์ ถัดไปคือผู้ช่วยของเธอชื่อแกมแก้ว

ก่อนเวลาประชุมเพียงห้านาที ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา แต่คราวนี้แตกต่างไปจากทุกครั้ง คนที่เข้ามาไม่ใช่วศิน แต่เป็นบอดี้การ์ดของทางโรงแรม ทุกคนในที่ประชุมพากันมองด้วยความแปลกใจ แม้แต่แกรี่เอง เพราะไม่มีการแจ้งให้ทราบล่วงหน้าถึงความเปลี่ยนแปลง แล้วก็แปลกใจมากขึ้นเมื่อร่างระหงที่เคยเฉิดฉายอยู่บนแคตวอล์กระดับโลกก้าวเข้ามาด้วยท่วงท่างามสง่า ทั้งหมดลุกขึ้นโค้งตัวทำความเคารพ และรอจนกระทั่งไข่มุกนั่งลงจึงค่อยนั่งตาม

ไม่มีใครรู้หรอกว่าใจที่เหี่ยวเฉาของเขาตั้งแต่เมื่อวานมันกำลังฟูฟ่องพองโตขนาดไหนที่ได้เห็นใบหน้าของไข่มุก

บอดี้การ์ดของเอเดรียนเดินไปกระซิบอะไรบางอย่างกับแกรี่ ชายหนุ่มพยักหน้าพลางเหลือบมองหญิงสาวที่ดูมาดมั่น เหมือนที่นี่เป็นแคตวอล์ก ซึ่งมีแต่แกรี่เท่านั้นที่รู้ว่าเธอกำลังกลบเกลื่อนความประหม่า เขายิ้มให้เธอน้อยๆ แต่เธอไม่ยิ้มตอบเขา ซ้ำวางสีหน้าน่าเกรงขามประดุจนางพญา

แกรี่คงจะไม่รู้ว่ามีอยู่คนหนึ่งที่จับสังเกตสีหน้าท่าทางของเขาได้ หมอมิ้นต์ซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามอ่านสายตาที่แกรี่ใช้มองไข่มุกออก มันไม่ใช่สายตาแข็งกร้าว เด็ดขาด หรือเย็นชาอย่างไม่ผ่อนปรน แต่มันเต็มไปด้วยการง้องอน อาวรณ์ เย้าหยอก ผิดแผกไปจากหมอต้าร์คนเดิม ซึ่งทำให้เธอรู้สึกปลาบแปลบในอก

มือเรียวที่เล็บยาวๆ ตัดแต่งเคลือบมาอย่างดีเปิดเอกสารซึ่งถูกวางไว้ตรงหน้า ขนตางอนยาวเป็นแพหลุบลงระหว่างอ่านรายละเอียด บรรยากาศในที่ประชุมเงียบกริบจนได้ยินแต่เสียงเปิดกระดาษของหญิงสาว

“ตัวจริงซ้วยสวย” แกมแก้วเอนตัวไปหาหมอมินต์ กระซิบโดยไม่ขยับริมฝีปาก

“สวย แต่มาอยู่ผิดที่ผิดทางก็ไม่มีประโยชน์” หมอมินต์ปรามาส

“แต่ก็น่าจะมีประโยชน์ทางใจบ้างละ แก้วไม่เคยเห็นหมอต้าร์อมยิ้มมีความสุขแบบนี้เลยนะคะ” แกมแก้วแสดงความคิดเห็นที่กรีดหัวใจคนฟัง

“พี่น้องกัน เธอน่ะคิดมาก” หมอมิ้นต์ตัดบทแล้วหันไปมองหน้าแกรี่อีกครั้ง ไม่ว่าเธอจะมองกี่ครั้ง สายตาของชายหนุ่มก็ยังแช่นิ่งอยู่ที่ใบหน้าของไข่มุกอย่างเปิดเผย

“คุณผู้หญิงเสื้อฟ้าท่านนี้มีอะไรจะคุยกับหมอต้าร์หรือเปล่าคะ มุกเห็นว่าคุณเอาแต่มองหมอต้าร์”

ไข่มุกถามเสียงนิ่ง ตากลมโตหวานหยดคู่นั้นเวลาปราศจากรอยยิ้มมันดูเรืองรองด้วยอำนาจ สมกับเป็นลูกสาวท่านประธานไม่มีผิด อีกอย่าง จะมีใครบ้างที่ถามขึ้นมากลางที่ประชุมด้วยคำถามที่ทำให้อีกฝ่ายเสียหน้า และการเรียกคู่สนทนาว่าผู้หญิงเสื้อฟ้าก็ดูจะเป็นการไม่ให้เกียรติเกินไปหน่อย คุณหมอสาวที่ใครต่อใครต่างเกรงขามกลายเป็นเป้าสายตาไปในบัดดล เธอไม่เคยรู้สึกอับอายอะไรเท่าครั้งนี้เลยจริงๆ แต่เธอก็มีดีพอตัวเหมือนกัน ทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา ถึงฐานะจะไม่รวยเท่าไข่มุก แต่ก็จัดว่ามีเงิน ที่สำคัญคือเธอเป็นหมอโรคหัวใจฝีมือดีอีกคนหนึ่งที่หลายโรงพยาบาลต้องการตัว แต่เธอก็เลือกที่จะมาอยู่ที่นี่เพราะมีเป้าหมายชัดเจน โดยรวมแล้วเธอคิดว่าตัวเองแตกต่างจากคนทั่วไปจนกลายเป็นดาวเด่นของวงการแพทย์

“ไม่มีอะไรค่ะ” หมอมิ้นต์โต้ตอบเสียงนิ่งอย่างคนมีศักดิ์ศรีค้ำคอ

ไข่มุกยิ้มมุมปากกับคำตอบแบบขอไปที จากนั้นก็แกล้งสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และระบายออกมายาวเหยียด

“ไม่มีอะไร!!! เฮ้ออออออ มุกนึกว่าคุณหมอจะมีคำตอบที่แตกต่างจากคนทั่วไปซะอีก แต่ก็โอเค้ ไม่ว่ากัน” น้ำเสียงปรานีเหมือนผู้ใหญ่เอ็นดูเด็ก ทั้งที่ตัวเองก็อายุน้อยกว่า แกรี่ก้มหน้าก้มตาไม่ให้ไข่มุกเห็นว่าเขากลั้นขำ เอเดรียนเคยบอกว่าลูกสาว ‘กวนตีน’ เหมือนเขา ตอนนี้แกรี่เชื่อแล้ว

หมอมิ้นต์กัดกรามกรอด ไข่มุกกำลังข่มเธอ เธอประจักษ์แล้วว่าตนเองประเมินผู้หญิงคนนี้ต่ำไป ความสวยของไข่มุกมาพร้อมกับมันสมอง การใช้สายตา น้ำเสียง และทุกอากัปกิริยาเหมือนผ่านการฝึกแอ็กติ้งมาอย่างดี

“ฉันมองหมอต้าร์เพื่อส่งสัญญาณให้เปิดการประชุมค่ะ” หมอมิ้นต์แก้หน้าให้ตัวเอง

ที่ประชุมเงียบกริบกับบรรยากาศที่คนสวยสองคนเชือดกันนิ่มๆ แต่จุกๆ

“งั้นก็เริ่มเลยค่ะ เชิญ” ไข่มุกไม่อยากจะไล่เบี้ยอีกต่อไป จริตมารยา และอะไรก็ตามที่ขัดหูขัดตาจะปล่อยผ่านให้หมด หน้าที่ของเธอคือฟังพวกเขาสรุปกันแค่นั้น

แกรี่หันไปกระซิบข้างหูเลขาฯ เขมอัปสรจึงลุกขึ้นและเดินออกไปจากที่ประชุม จากนั้นเขาก็หันมาเปิดการประชุม