ทำทุกอย่างเพื่อเธอ
1028 Words
แต่ในเมื่ออีกคนเป็นเหมือนไฟ อีกคนก็จะต้องเป็นน้ำ
“น้องมุกครับ”
“มีอะไรจะแก้ตัว”
เขาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง ไม่มีการแก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น แต่กำลังจะกำราบเด็กดื้อ
“พี่มีวิธีอยู่วิธีหนึ่งที่ใช้ได้ทั้งขอบคุณและขอโทษ แล้วประโยคที่น้องมุกพูดมาเมื่อกี้นี้ก็ทำให้พี่อยากจะลองใช้วิธีของพี่ดู”
“อะไร” ไข่มุกถามด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์
“ต้องบอกไว้ก่อนนะ ว่าพี่เก็บเอาไว้ใช้กับเด็กดื้อคนนี้คนเดียว”
“อะไรล่ะ”
“จูบ” ตั้งแต่เกิดมาจนอายุสามสิบสอง เขายังไม่เคยคิดจะจูบผู้หญิงคนไหน นอกจากคนตรงหน้านี้
ไข่มุกขึงตาด้วยความตกใจ “ถ้าพี่ต้าร์ก้มลงมาอีกนิด มุกจะกัดจมูกให้แหว่งเลย ไม่ได้ขู่นะ” ไข่มุกมองจมูกโด่งๆ ไม่วางตา
ถ้าต้องแลกกับจมูกแหว่งแต่ได้จูบไข่มุก เขายอมแลกโดยไม่ลังเลเลย แกรี่ยิ้มและแหย่น้องด้วยการค่อยๆ ก้มลงไป เธออ้าปากจะกัดจริงๆ แต่เขาชะงักกลางอากาศ อีกแค่นิ้วเดียวเขาก็จะได้ลิ้มรสริมฝีปากหวานๆ แต่หลังจากนั้นเขาแทงหมดหน้าตักว่าตัวเองจะต้องถอนตัวไม่ขึ้น แล้วทุกสิ่งทุกอย่างคงเลยเถิดโดยไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แกรี่จำต้องหักห้ามใจ
“เรื่องของพี่กับหมอมิ้นต์ไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ แต่มันกำลังวิ่งวุ่นอยู่ในหัวของเด็กดื้อคนนี้” เขาฝืนใจยืดตัวขึ้นมาและเอื้อมมือไปวางบนหัวเธอ โยกสองสามครั้งอย่างปลอบใจเธอและปลอบใจตัวเอง “นอนซะเด็กน้อยจะได้หายมึน ตอนเย็นถ้าหายดีแล้ว พี่พาไปบ้านคุณยาย”
ไข่มุกยอมสงบศึกเพราะความไม่สบายภายในร่างกาย ถ้าเธอปกติดีคงไม่ยอมแกรี่ง่ายๆ หญิงสาวหลับตาลง มือที่ลูบอยู่บนศีรษะทำให้เธอผ่อนคลายและหลับไปในไม่ช้า
แกรี่นั่งมองเธออยู่อีกพักหนึ่ง ก่อนจะเหลือบไปเห็นว่าเธอยังไม่ได้ถอดรองเท้า เขาจึงแกะสายที่พันรอบขาและดึงรองเท้าส้นสูงออกไปในที่สุด จากนั้นก็ห่มผ้าให้ แล้วรีบลงไปยังห้องทำงาน
*********
“เป็นอะไร” แกรี่เหลือบตาขึ้นมาจากเอกสารที่กำลังเซ็น
เขมอัปสรยังคงเอาแต่ยิ้มขัดเขิน นั่งบิดตัวไปมาอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ไม่กล้าพูดไม่กล้าถามแกรี่
“เก็บรอยยิ้มแบบนี้ไว้ให้คนสำคัญของคุณเถอะครับ อย่าเอามาใช้เรี่ยราด”
ถ้าไม่ใช่เพราะเขากำลังอารมณ์ดี เลขาฯ สาวต้องโดนไล่ออกจากห้องไปแล้ว เขาเลื่อนเอกสารที่เซ็นแล้วไปตรงหน้าเลขาฯ แล้วหยิบฉบับใหม่มาอ่านก่อนลงลายมือชื่อ
“เอ่อ...สีลิปสติกบนคอหมอต้าร์ มะ...เหมือนสีลิปสติกบนแก้วน้ำมะนาวในห้องประชุมเลยค่ะ แล้วรอยกัดนั่น...” เขมอัปสรเผลอตัวยกนิ้วขึ้นมาจะชี้ แต่นึกได้ก่อนจึงรีบดึงลงไปซุกตรงหว่างขาตัวเอง ในหัวเต็มไปด้วยจินตนาการ ตอนที่หมอต้าร์กับไข่มุกเดินออกมาจากห้องประชุมก่อน หมอมิ้นต์รีบบอกก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายว่าทั้งสองเป็นแค่พี่น้องกัน ไม่ให้เอาไปพูดเสียๆ หายๆ แต่พอออกมาจากห้องประชุมแล้วเจอสายตาของหมอต้าร์มองหญิงสาว หัวของเธออดขบถคำกำชับของหมอมิ้นต์ไม่ได้ ยิ่งมาเห็นร่องรอยนั่น สาวช่างจิ้นก็อดฟินไม่ได้เลยจริงๆ
“อ๋อ เอ่อ...” คราวนี้แกรี่ยิ้มเขิน ตอบไม่ถูกบ้าง เขารีบจนลืมเช็ด แต่รอยฟันนั่นคงต้องใช้เวลาสองสามวันกว่าจะหายไป
“แล้วเสื้อหมอต้าร์...”
แกรี่ก้มลงมอง เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวในของเขาเปื้อนไวน์แดงเป็นจุดเป็นหย่อมเต็มไปหมด ผิดกับลุคที่ดูหรูหราและเนี้ยบทุกกระเบียดนิ้วอย่างที่เคยเป็น
“อุบัติเหตุน่ะ”
แกรี่บอกไปแล้ว แต่ก็เห็นว่าเลขาฯ สาวยังไม่หายเขิน จึงดึงเธอกลับมาที่เรื่องงาน
“บอกทุกคนที่เกี่ยวข้องกับค่ายแพทย์อาสานะว่าให้ประสานงานกับชุมชนที่จังหวัดน่านว่าอยากให้เราไปวันไหน แล้วก็เปิดรับอาสาสมัครที่จะไปเชียงรายอีกรอบ ย้ำทีมว่าติดตามข่าวสารจากโลกภายนอกบ้าง จะได้ไม่ตัดโอกาสคนที่เขากำลังเดือดร้อนออกไปจากความช่วยเหลืออย่างวันนี้อีก”
“ค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าคุณหนูไข่มุกจะข่มหมอมิ้นต์ได้ ใครๆ ก็เกรงใจหมอมิ้นต์กันทั้งนั้น” เขมอัปสรออกความเห็น ในห้องประชุมวันนี้สองสาวต่างแสดงแสนยานุภาพ หมอมิ้นต์ชอบวางตัวว่าเป็นคนสำคัญจนเคยตัว มติที่ประชุมมักจะเห็นชอบไปกับเธอ แต่ครั้งนี้เจอความเฟียสความฟาดโดยไม่แคร์มติ มันเป็นปรากฏการณ์ใหม่ที่สั่นคลอนหมอมิ้นต์มาก
“น้องมุกเขาไม่ได้ข่ม ช่วยไปแก้ข่าวด้วย แล้วอย่าให้ผมได้ยินประโยคแบบนี้ที่ไหน เงินเดือนของพวกคุณก็มาจากเขา” เขาเหลือบสายตาเป็นคำสั่งมองเลขาฯ “น้องมุกไม่ได้ต้องการเปิดศึกกับใคร เขาแค่อยากช่วยเหลือคน ไม่ใช่แค่เรื่องทางการแพทย์ ยังมีสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เขาเพิ่งบริจาคเงินไป”
เมื่อวานก่อนออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ไข่มุกขอสมทบเงินร่วมกับเขา และยังฝากให้เขารวบรวมรายชื่อสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ขาดแคลนทุนทรัพย์เพื่อจะได้ไปบริจาคเงิน เมื่อคืนหลังจากส่งเธอแล้วเขาก็กลับมาหาข้อมูลจนดึก
“ทั้งสวย ทั้งใจดี แล้วก็เด็ดขาด คงเป็น CEO สาวที่มีเสน่ห์ที่สุดเลยนะคะ”
แกรี่แค่ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ไม่แสดงความเห็นใดๆ พร้อมกับเลื่อนเอกสารที่ถูกเซ็นแล้วทั้งหมดให้กับเลขาฯ
- Writer
