คืนนั้นใต้แสงดาว

นักการตลาด

“มันก็ต้องช่วยๆ กันเปล่าท่านพ่อ ถ้าผมจีบน้องไข่มุกติด โรงแรมของเราก็จะกลับมาเฟื่องฟูอีกครั้ง” เขาให้เหตุผลข้างๆ คูๆ เพื่อเอาตัวรอด

“เกาะชายกระโปรงผู้หญิง ศักดิ์ศรีไปไหนหมด”

“การควบรวมธุรกิจมันเป็นเรื่องปกติ เนี่ยท่านพ่อก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ยึดติดกับอุดมการณ์ มันมีแต่ถอยหลังลงคลอง” ชายหนุ่มไม่ยอมแพ้

“แล้วแกล่ะ ผลาญเงินจนกลายเป็นหม่อมถังแตกแล้วก็ยังไม่เจียมกะลาหัว หน้าใหญ่ใจโต ผู้หญิงบางคนเงินซื้อเขาไม่ได้หรอก โดยเฉพาะลูกสาวของเอเดรียน ถ้าแกจะจีบไข่มุก แกต้องเอาสมองไปด้วย ไม่ใช่พกแต่ขี้เลื่อยไป”

“ผมแค่ประมาทไปหน่อย ไม่คิดว่าเขาจะแก้ลำได้ทัน” น้ำเสียงอ่อนลงเมื่อนึกถึงความเสียหายที่เกิดขึ้น เขารู้ว่าสิ่งที่ทำกับพนักงานมันไม่ดี แต่สภาพคล่องของเขามันก็ไม่มี จึงทำอะไรสิ้นคิดอย่างที่บิดากำลังตำหนิ

“แบบนี้ไม่เรียกว่าหน่อย โรงแรมเราสู้เขาไม่ได้ยังไม่น่าอายเท่ากับว่าที่ CEO ของเราข้ามฝั่งไปโชว์โง่ถึงในโรงแรมเขา”

“บางทีการที่น้องไข่มุกแกล้งผมแบบนี้ น้องอาจจะลองใจ อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ก็ได้ ใครจะไปรู้” หม่อมราชวงศ์ทิวากรเสแก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ

“ถ้าจะคิดเข้าข้างตัวเองแบบนั้นก็แล้วแต่แก แต่จะบอกไว้ก่อนว่าโรงแรมของเราเป็นความภาคภูมิใจจากรุ่นสู่รุ่น หากมันจะกลายเป็นอดีต มันก็ต้องเป็นตำนานที่ควรจารึกไว้ในความทรงจำแบบโรงแรมใหญ่ๆ หลายๆ ที่ที่เลิกกิจการ มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราอยู่แล้ว หุ้นส่วนเรารับได้ แต่ต้องไม่ใช่เจ๊งเพราะการกระทำโง่ๆ ของแก ฉันไว้ใจแกมากเกินไป ตั้งแต่พรุ่งนี้ฉันจะส่งคนที่แกบีบกลับมาประกบแกหนึ่งคน เขาจะเป็นตัวแทนฉัน จะมีอำนาจเหนือแก แล้วถ้าคนเดียวไม่พอ ฉันจะส่งที่เหลือกลับมาทั้งหมด ตอนนี้พวกเขามาทำงานอยู่กับฉัน ดังนั้นหมดห่วงเรื่องที่ว่าฉันจะตามกลับมาไม่ได้”

“ทำไมท่านพ่อต้องทำขนาดนั้น แล้วเจ๊งเจิ๊งอะไร ท่านพ่อก็พูดเกินไป ทีมงานที่ผมคัดเลือกเข้ามาใหม่ก็ทำงานดีไม่ได้ต่างจากทีมเดิม การที่ลูกค้าลดลงมันมีหลายปัจจัย เดี๋ยวนี้มีโรงแรมผุดขึ้นมามากมาย ลูกค้ามีตัวเลือกมากขึ้น มันก็แชร์ๆ กันไป”

“เรื่องนั้นแกไม่ต้องมาสอนฉัน แต่ฉันส่งคนมาควบคุมความประพฤติแกแน่ แล้วเตรียมตัวเอาไว้ด้วย อีกสองอาทิตย์จะมีงานแต่งของลูกชายเจ้าของโรงแรมเดอะ คราวน์ นอกจากเป็นการรวมตัวของเหล่าเซเลบแล้ว งานนี้ยังไม่ต่างจากการประชุมสมาพันธ์ธุรกิจท่องเที่ยวและการโรงแรม เพราะเขาเชิญเจ้าของโรงแรมใหญ่ๆ ทุกที่ไปร่วมเป็นเกียรติ ฉันจะพาแกไปทำความรู้จักกับคนในแวดวงเดียวกัน”

“ท่านพ่อคิดว่าน้องไข่มุกไปด้วยไหม” จากสีหน้าเบื่อหน่ายเปลี่ยนเป็นลิงโลดด้วยความหวังทันที

“แกก็สนใจอยู่เรื่องเดียว งานสำคัญระดับนี้ เอเดรียนต้องพาลูกสาวเขาไปด้วยอยู่แล้ว”

รอยยิ้มระบายเต็มใบหน้าหล่อเหลา “ท่านพ่อจำคำพูดผมไว้เลยนะครับ ว่าท่านพ่อจะต้องมีลูกสะใภ้ชื่อไข่มุก”

“งั้นสิ่งแรกที่แกต้องทำก็คือ ชั่งน้ำหนักมันสมองว่าของแกหนักกี่กรัม แล้วทางนั้นเขาหนักกี่กรัม ฉันเตือนแกแล้วนะ”

“ท่านพ่อพูดไม่ให้กำลังใจผมเลย”

“แกรู้จักพวกเขาน้อยไป เอเดรียนกับฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เขาเคยเป็นลูกค้าที่ดีของโรงแรมเรา ถ้าเป็นมิตรเขาจะดีใจหาย แต่ถ้าเขาร้าย โรงแรมของเราก็จะไม่เหลือแม้แต่เสาเข็ม”

*********

“น้องมุกแสบเหมือนคุณไม่มีผิด” เพชรพลอยส่ายหัวอย่างขบขันหลังจากถ่ายทอดความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในครัวเบเกอรี่ให้เอเดรียนฟังระหว่างกินข้าว ในขณะที่ไข่มุกซึ่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วยทำหน้าลิงจนเพชรพลอยอดหยอกไม่ได้ “ยังจะทำหน้าซนอีก ไปเอาความร้ายกาจมาจากใครฮึ”

“จากหยกละมั้ง เลี้ยงกันมาตั้งแต่เด็กนี่” เอเดรียนรีบโยนให้น้องเมียก่อนที่ข้อหาจะมาตกถึงตัว

เพชรพลอยหันมาตวัดค้อน “ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันว่า ‘ลูกบ้า’ แบบนี้ก็มาจากทั้งคุณทั้งหยกนั่นแหละ”

“แต่มันก็ทำให้เราได้ขนมเมนูใหม่ขึ้นมาแบบปัจจุบันทันด่วน และมีออร์เดอร์จากแขกในงานเลี้ยงเข้ามาทันทีไม่ใช่เหรอ” เอเดรียนยื่นมือไปเขย่าหัวลูกสาวอย่างชมเชย ถึงจะอายุยี่สิบเจ็ดแล้ว ไข่มุกก็ยังเป็นเด็กในสายตาคนเป็นพ่อเสมอ

“ใช่ค่ะพ่อขา ขนมราคาก็แพง แต่ลูกค้ายังแย่งกันจองคิว” ไข่มุกคุยอวดพ่อเสร็จ ก็หันไปประจบแม่ “มุกเก่งเหมือนแม่ไงคะ”

“จ้า” เพชรพลอยลากเสียงยาว

“นักการตลาดชื่อดังสอนไว้ว่า ถ้าจะเป็นวัว เราอย่าไปเป็นวัวสีน้ำตาลหรือสีขาวดำ มันซ้ำซากไม่โดดเด่น แต่เราจะต้องเป็นวัวสีม่วง หากลุ่มลูกค้าตัวจริงของเราให้เจอ ลูกค้ากลุ่มนี้จะทำให้เราได้กำไรจริงๆ ไม่ใช่กลุ่มที่เราจะต้องไปเสียเวลาเอาใจแต่ไม่ทำกำไร พอเราเจอกลุ่มลูกค้าแล้ว ค่อยปรับปรุงสินค้าให้ดีขึ้น” เอเดรียนยกทฤษฎีของ Seth Godin นักการตลาดชื่อดังมาสอนลูก

“เพราะวัวสีม่วงของคุณ ยายมุกก็เลยได้ชูครีมไส้ซอสสตรอว์เบอร์รีไวน์แดงเข้มข้น ลูกน้องฉันชิมกันหน้าแดงไปหมด จากจำนวนหนึ่งพันลูก ชิมกันไปมาไส้เกือบไม่พอ เอิ๊กกกก” เพชรพลอยเรอออกมาเป็นกลิ่นไวน์แดง

“แม่ขา แม่ก็เมาใช่ไหมคะ แก้มแม่แด๊งแดง พูดลิ้นก็พันกัน แถมเรออีก” ไข่มุกลุกขึ้นไปคุกเข่ากอดแม่ที่ดูกรึ่มๆ

“แค่ชิม” เพชรพลอยอ้าง