หมอมิ้นต์จอมจุ้นจ้าน
1186 Words
“แก้มแดงขนาดนี้ สาบานนะว่าแค่ชิม” เอเดรียนหัวเราะลงลูกคอเบาๆ
“ชิมเพลินไปหน่อย มันไม่เข้าที่สักที” เพชรพลอยแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ที่ถูกลูกกับสามีจับไต๋ได้
“พ่อขา พ่อสั่งไวน์แดงอย่างดีมาให้มุกด้วยนะคะ” ไข่มุกหันมากอดเอวเอเดรียน
“ได้สิ อยากได้อะไรเพิ่มเติมก็แจ้งไปที่เลขาฯ แทมนะ ส่วนไวน์พ่อจะเลือกตัวที่ดีที่สุด รสชาติดีที่สุดมาให้” เอเดรียนรับปาก เรื่องไวน์ไว้ใจเขาได้
“ขอบคุณค่ะพ่อ” ไข่มุกลุกขึ้นแล้วหอมแก้มพ่อฟอดใหญ่ ก่อนจะหันไปหอมแก้มแม่ และกลับไปนั่งที่เดิม
“อีกสองอาทิตย์ที่โรงแรมเดอะ คราวน์จะจัดงานแต่งลูกชาย พ่ออยากให้น้องมุกไปด้วย”
พูดถึงงานแต่งไข่มุกก็ถอนหายใจ “พ่อเชื่อไหมคะ อยู่แอลเอมุกเป็นเพื่อนเจ้าสาวมาเจ็ดงานละ ไม่เคยมีโอกาสเป็นเจ้าสาวเองสักที”
“น้องมุกชอบใครล่ะ พ่อจะไปขอให้ ลูกของพ่อไม่จำเป็นต้องถูกเลือก”
“โอ๊ย พ่อคนหลงลูก ถ้าเป็นเนื้อคู่กันแล้วเดี๋ยวพรหมลิขิตก็ทำงานเองแหละ เงินน่ะเก็บไว้ก็ไม่บูดหรอก” เพชรพลอยส่ายหัวใส่สามี
“พ่อกับแม่ไม่ต้องเถียงกันค่ะ มาเรื่องงานแต่งที่จะไปกันดีกว่า งานนี้มีธีมสีไหมคะ”
“สีเขียว พรุ่งนี้จะมีช่างมาวัดตัว แล้วก็จะมาเอาแบบมาให้เลือก น้องมุกจะใช้ห้องเสื้อเดียวกับแม่ไหมล่ะ น้าแอนนาก็ให้ช่างนี้ตัดให้เหมือนกัน”
“สองอาทิตย์เหรอคะ มุกบอกแบรนด์ที่มุกเป็นแอมบาสเดอร์ดีกว่าค่ะ เขาถามมาเรื่อยๆ ใกล้จะหมดสัญญาแล้ว แต่ยังไม่ค่อยได้ใส่ชุดให้เขาเลย น่าจะส่งมาจากแอลเอทันเวลา”
“เดือนหน้าพ่อกับแม่จะกลับอเมริกา มุกก็เรียนรู้งานกับทุกแผนกไปเรื่อยๆ นะ ไม่ต้องซีเรียสมาก เพราะพ่อว่ามุกซึมซับมาตั้งแต่เด็ก ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมาก พ่อไม่ค่อยห่วง”
“ปากบอกว่าไม่ห่วง ปล่อยลูกใช้ชีวิตอย่างอิสระ ให้ไปเป็นนางแบบตามความฝัน ที่ไหนได้ให้ต้าร์กับทีมดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่ตลอด” เพชรพลอยแซวสามี
“ต้าร์เขาอยากทำก็ให้เขาทำ แล้วมุกอึดอัดไหมที่มีทีมของต้าร์คอยสอดส่องดูแล”
“ไม่อึดอัดเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่คุ้นเคย มุกก็คงไม่ยอมให้มาเดินตามเหมือนกัน” ไข่มุกยอมรับ บางครั้งทีมของแกรี่ซึ่งประจำการอยู่ต่างประเทศก็เป็นเพื่อนแก้เหงาให้เธอยามเดินจับจ่ายซื้อของด้วยซ้ำ ส่วนทีมในไทยที่เธอเพิ่งเจอที่ดอนเมืองเมื่อไม่กี่วันก่อน ก็สุภาพเรียบร้อย เธอรู้สึกไว้วางใจเพียงแค่รู้ว่าพวกเขาอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของแกรี่
“งั้นพ่อก็วางใจ” เอเดรียนพยักหน้า
“พรุ่งนี้มุกจะไปประชุมกับโรงพยาบาลแทนคุณวศินนะคะพ่อ มุกอยากไปตามงานด้วยตัวเอง”
“ดีลูก พ่อได้อ่านรายงานการประชุมที่ทางโรงพยาบาลส่งมาแล้วว่าปีนี้จะจัดค่ายแพทย์อาสาทั้งที่น่านและเชียงราย มีอะไรน้องมุกก็ตัดสินใจได้เลย พ่อเชื่อในการตัดสินใจของลูก”
“ขอบคุณค่ะพ่อ”
*********
วันรุ่งขึ้น
เก้าโมงเช้า
“ยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย ทำไมหมอต้าร์ถึงเดินเข้าเดินออกห้องประชุม” หมอมิ้นต์เอาเอกสารมาให้แกมแก้วเพิ่มเติม ผู้ช่วยของเธอกำลังวุ่นวายกับการจัดเอกสารอยู่หน้าห้องเตรียมของว่างใกล้กับห้องประชุมจึงไม่ทันสังเกต
“เอ่อ หมอมิ้นต์ต้องลองถามแม่บ้านแล้วละค่ะ แก้วไม่ทันสังเกต” แกมแก้วพูดอย่างนอบน้อม
“นั่นมาพอดี แพนเค้กๆ” หมอมิ้นต์แค่ใช้เสียงดังขึ้นมาหน่อย เสียงก็ดังก้อง
“คะ หมอมินต์” แม่บ้านรีบเดินเข้ามาหา
“หมอต้าร์เข้าไปทำอะไรในห้องประชุม”
“อ๋อ เข้าไปดูดอกไม้น่ะค่ะ เมื่อเช้าร้านดอกไม้เอาดอกกล้วยไม้ที่ฝ่ายจัดสถานที่สั่งมาส่ง หมอต้าร์มากำกับด้วยตัวเอง ทีมงานลงไปเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ส่วนหมอต้าร์ก็เข้าๆ ออกๆ ดูแลความเรียบร้อย ขยับนิดๆ หน่อยๆ”
“อ้าว ฉันเคยบอกฝ่ายจัดสถานที่ไว้ไงว่าในห้องประชุมให้ใช้กุหลาบก้านยาวดอกใหญ่ ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นกล้วยไม้ ฉันไม่ชอบกล้วยไม้”
“ไม่ทราบค่ะว่าทำไมหมอต้าร์ถึงเปลี่ยนเป็นกล้วยไม้ แต่มันสวยมากเลยนะคะ ไม่เหมือนดอกไม้ไหว้พระเลย มันเป็นสีน้ำเงินอมม่วง ดอกเบ้อเร่อเท่อ เกิดมาเค้กก็เพิ่งเคยเห็นดอกกล้วยไม้ที่สวยขนาดนี้ ทีมงานจัดสถานที่ที่ขึ้นมาจัดดอกไม้บอกว่าพันธุ์นี้ ดอกขนาดนี้ สีแบบนี้แพงมาก หายากมาก หมอต้าร์จะต้องสั่งไว้ล่วงหน้าแน่ๆ”
“เหรอ รู้จักกันมาตั้งนานไม่เห็นจะเคยสนใจดอกไม้ ขอเข้าไปดูหน่อยซิ” หมอมิ้นต์ก้าวออกไปเพียงสองก้าว แพนเค้กก็วิ่งมาดักข้างหน้า
“ไม่ได้ค่ะ หมอต้าร์บอกว่ายังไม่ให้ใครเข้าไปจนกว่าจะถึงเวลาประชุมค่ะ”
หมอมิ้นต์ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา เหลืออีกตั้งหนึ่งชั่วโมง
“แล้วตอนนี้หมอต้าร์ไปไหน กินข้าวอยู่ที่ห้องผู้บริหารใช่ไหม เดี๋ยวฉันจะไปหา” หมอมิ้นต์หันหลังกลับเพื่อเปลี่ยนทิศทางเดิน
“อยู่ที่ห้องทำงานค่ะ” แพนเค้กตอบตามหลังคุณหมอสาว
หมอมิ้นต์ชะงักฝีเท้า “งั้นฉันจะขึ้นไปหาที่ห้องทำงาน”
“ไม่ได้ค่ะ คุณหนูไข่มุกเพิ่งมาถึง หมอต้าร์บอกว่าห้ามใครรบกวน” แพนเค้กห้ามอีกครั้ง
“มาทำไม มาแทนคุณวศินเหรอ ทำไมฉันไม่รู้” หมอมิ้นต์ขมวดคิ้วมุ่น “แก้ว รายชื่อผู้เข้าประชุมมีคุณไข่มุกไหม”
“มีค่ะ แก้วส่งเอกสารให้หมอมิ้นต์ดูล่วงหน้าแล้วนะคะ”
“ก็ฉันไม่ว่างนี่ เธอก็เห็นว่าฉันมีเคสผ่าตัด แล้วก็ต้องลงตรวจ” หมอมิ้นต์พูดอย่างมีอารมณ์ แล้วคว้าเอกสารที่แกมแก้วจัดชุดไว้ออกมาหนึ่งชุด จากนั้นก็เดินลงไปยังห้องทำงานของตน
แกมแก้วได้แต่ส่ายหน้า เธอหยิบเอกสารที่หมอมิ้นต์เพิ่งเอามาให้เพิ่มเติมเดินไปถ่ายเอกสาร นี่ก็เหมือนกัน ข้อมูลที่เพิ่งได้จากเชียงรายที่หมอมิ้นต์เพิ่งจะโทร.ไปสอบถาม เพราะต้องการให้ทางนั้นเตรียมไม่ทัน แล้วเอามาอ้างในที่ประชุมว่าทางนั้นไม่พร้อม เรื่องของเรื่องก็คือปีที่แล้วทีมแพทย์อาสาต้องพบกับอุปสรรคมากมาย ทั้งสภาพอากาศและคนไข้ที่มีเป็นจำนวนมาก งานที่ล้นมือทำให้หมอมิ้นต์ไม่อยากไปที่นั่นอีก หมอมิ้นต์ซึ่งเป็นกรรมการอยู่ในโครงการนี้จึงพยายามหาพื้นที่อื่นที่สะดวกสบายกว่ามาเข้าที่ประชุมแทน
*********
- Writer
