“โอ๊ย” สาวน้อยในชุดเดรสคอเต่ายาวกรอมเท้า แขนยาว ร้องเสียงหลง เธอกำลังยืนตอบไลน์เพื่อนบนมือถือ อีกมือหนึ่งถือถ้วยกาแฟร้อนจิบผ่านฝา พอกลับหลังหันก็ชนโครมเข้ากับร่างใหญ่โตของหนุ่มลูกครึ่งที่วิ่งแหวกฝูงชนมา ทำให้กาแฟร้อนกระฉอกใส่ปาก เละมือ บางส่วนกระเด็นเละชุดสีโอลด์โรสเป็นดวงสีน้ำตาลซึมเข้าไปในผิวเนื้อด้านใน
“ขอโทษครับ ขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ คุณรอตรงนี้แป๊บเดียว เดี๋ยวผมกลับมารับผิดชอบ” แบลซละล่ำละลัก ละสายตาจากแผ่นหลังของหมอมิ้นต์มาหาหญิงผู้เคราะห์ร้ายที่ตอนนี้ปากและคางเปื้อนกาแฟ
สาวน้อยสะบัดมือเป็นระวิง พร้อมกับแนบปากเช็ดบนไหล่อย่างทำอะไรไม่ถูก ความร้อนลวกทำให้น้ำตาซึมเล็กน้อย พอคนก่อเหตุตั้งท่าจะวิ่งไปอีกทาง กาแฟร้อนที่ยังหลงเหลืออยู่ปลิวไปที่แผ่นหลังในเสื้อเชิ้ตสีขาวเนื้อดี
“โอ๊ย” คราวนี้เสียงห้าวร้องขึ้นด้วยความตกใจกับความร้อนที่ลวกแผ่นหลัง และไหลลงไปตามร่องสันหลังหายเข้าไปในของกางเกงสแ
