ร้ายพ่ายรัก 35
"ได้สิ" ร่างสูงพยักหน้าตอบรับอย่างยิ้ม ๆ
"ขอบใจ" แพทริเซียเอ่ยตอบไปน้ำเสียงที่แผ่วลง ค่อยๆ หลับตาลง และผล็อยหลับไปง่ายดายด้วยฤทธิ์ของยาคลายเครียดที่หมอให้
แต่มือเล็ก ๆ ยังจับมือของเจเลอร์เอาไว้แน่น ไม่ปล่อยมือของเขาเลยตลอดทั้งคืน
(แพทริเซีย)
...เช้าวันต่อมา...
หลังจากที่หมอได้ตรวจร่างกายของฉันอย่างละเอียดแล้ว
ทั้งเข้าเครื่อง X-ray ต่าง ๆ จนแน่ใจว่าไม่ได้บาดเจ็บอะไรรุนแรง
ทางหมอจึงให้ยาแก้ปวด แก้อักเสบทั่วไป และอนุญาตให้กลับบ้านได้เลย
หลังจากที่หมอออกไปไม่นาน เจเลอร์ก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับบิลค่ารักษาและถุงของใช้มากมายสำหรับผู้หญิง
"เดี๋ยวผมเปลี่ยนชุดให้เธอเองก็ได้ครับ คุณพยาบาลไปพักกันเถอะ" ร่างสูงเอ่ยกับพวกเขาอย่างสุภาพ ทั้ง ๆ ที่พวกเขาก็เป็นแค่พนักงานทั่วไปเท่านั้น
"ขอบคุณมาก ๆ นะครับ" เจเลอร์ยกมือไหว้พยาบาลทุกคนอย่างไม่ถือตัวเลยสักนิด
"ไง...ยังเจ็บแผลอยู่ไหม"
