นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่เธอหลับไป และตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเจ็บปวด ท้ายทอยของเธอคงระบมหนัก ผลจากของแข็งที่กระแทกเข้ามาถึงทำให้มึนงงขนาดนี้!
ดวงตาปรือหมดเรี่ยวแรงเกินกว่าจะบังคับเปลือกตาให้เปิดกว้างกวาดมองเพียงระดับสามารถมองเห็น เมื่อพบสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยยิ่งทำให้สมองตื้อหนักกว่าเก่า เตียร์สั่นศีรษะสลัดความมึนก่อนปล่อยลำคออ่อนยวบให้ก้มหน้างุดก็ตอนกระทบความเจ็บปวดนั้นเข้า ความคิดไม่สามารถโลดแล่นไปยังแผนการอื่น นอกจากอดีตที่ผ่านมาพาเธอมายังจุดนี้
ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาจากปากคนที่ตกใจแต่ไม่ชอบโวยวาย และไม่มีสติมากพอหากไม่ฝืนตัวเอง เตียร์ทำได้แค่เม้มปากแน่นเป็นเส้นตรงเท่านั้น หลังพบท่อนแขนและมือถูกไพล่หลังพร้อมข้อเท้ามีเชือกมัดอยู่ ถึงไม่ใช่พันธนาการที่แน่นหนา แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งถูกตีหัวจนสลดเหมือดและเพิ่งฟื้นแก้มันหลุดได้
“ฟื้นแล้วหรือ”
เสียงทุ้มเอ่ยถามจากด้านหลัง ประสิ
