เพราะความแปลกตาจึงทำให้เตียร์กลายเป็นจุดเด่น เป็นที่สังเกตของการ์ดสองคนตรงหน้าประตู ตั้งแต่เธอยังไม่ทันข้ามฟากมาถึง พวกเขาหันมองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย พลางก้าวขาออกไปก็ตอนเป้าหมายเดินใกล้เข้ามา
“มาหาใครครับ”
การ์ดหน้าประตูดูออก ลักษณะแบบนี้ไม่ใช่ลูกค้าแน่ ร่างบางหยุดชะงัก หัวใจเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนถูกร่างสูงดักไว้ พวกเขาขวางทางเธอ พร้อมฝ่ามือที่ยืดตรงออกมา แม้ไม่ได้โดนตัว แต่ก็พอจะเดารู้ อีกไม่นานจะเกิดขึ้นแน่ ถ้าเธอยังดันทุรังที่จะฝ่าฝืนเข้าไป
เตียร์เม้มปากเป็นเส้นตรง ขณะช้อนตาขึ้นมองพวกเขา ต่อให้หน้าตาดีดูสะอาดสะอ้านน่าเชื่อถือมากแค่ไหน ความเคร่งขรึมปนท่าทางนิ่งสงบนี้ กลับสั่งสัญชาตญาณให้กระซิบบอกเธอไม่ควรไว้ใจ เพราะตัวอย่างนั้นมีให้เห็น บางคนหน้าตาดีประดุจเทพบุตร ยังกล้าที่จะฆ่าคนได้
“ที่นี่ไม่ใช่สถานที่เที่ยวนะครับ”
และมักจะพูดจาสุภาพไม่ต่างกัน
