แผ่นหลังเปลือยเปล่าถูกวางอย่างเบามือบนฟูกนอน เจ้าของขยับเขยื้อนร่างเล็กน้อยให้กับอุณหภูมิที่เปลี่ยนไป จะสงบได้ก็ตอนร่างสูงโน้มตามลงมา การคว้าอากาศจึงไม่เป็นการคว้าน้ำเหลว เมื่อเขาค้างอยู่ในท่านั้น หลังจัดการวางเธอให้นอนหงายอยู่ในท่าสบายตัว พลางยิ้มมุมปากให้กับความคออ่อน
“ผมจะไม่ชมนะว่าพี่น่ารัก เพราะมันเกินกว่านั้น”
เสียงแหบกระซิบข้างหู สาวเจ้ารู้สึกสยิวแต่ไม่ลืมตาขึ้น คิดว่านั่นคือความฝัน ในฝันเธอนั้นเป็นเจ้าหญิง ที่มีเจ้าชายหล่อเหลาปานเทพบุตรมาถอดรองเท้าให้ สลับกับแขนเรียวตะเกียกตะกายคว้าอากาศ ต้องการให้กลับมาคร่อมต่ออย่างเอาแต่ใจ หลังเริ่มหนาวเย็นเพราะเขาผงะไปนาน
“อยู่เฉยๆ ก่อน”
เสียงทุ้มออกคำสั่ง พร้อมมือสากฉุดข้อมือคู่นั้น ยื้อยึดไม่ให้เล็บยาวและคมมาโดนหน้า ขณะถอดรองเท้าได้แค่ข้างเดียว ทว่าเธอกลับฟังเป็นเสียงละมุนละไม ประหนึ่งเป็นผู้ชายอบอุ่นสุภาพอ่อนโยน ส่งเสียงหัวเราะคิกคัก พาสค
