สุดท้ายเตียร์จำต้องเงียบ ยอมทำตามแต่โดยดี เธอถอนหายใจ ปล่อยให้เขาจูงมือพาไปนั่ง แต่ก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะกระฟัดกระเฟียดใส่ จนกระทั่งทานอาหารเสร็จ ต่างฝ่ายต่างอยู่ในมุมส่วนตัวของตัวเอง เตียร์นอนดูหนังอยู่ในห้อง ส่วนเขาลงไปคุยงานข้างล่าง
งานที่ว่าคงเป็นแผนการตามหาอาวุธสำคัญชิ้นนั้น แน่นอนเธอเองยังไม่เข้าใจรายละเอียดมากนัก และสับสนไฉนถึงต้องแย่งกัน ไม่เว้นแม้แต่คุโระ ชุน พ่อของเธอ บุคคลนี้ต่อให้เธออ้อนวอนขอไม่ให้ใครก็ตามทำร้ายเขา แลกมาด้วยชีวิตของเธอเอง คนโลภเช่นนั้นคงไม่รู้สึกอะไรหรอก และที่สำคัญไปกว่านั้น อย่าพาสคาลผู้ชายกะล่อน เอาแต่ยิ้มทะเล้นแต่กลับฆ่าแกงคนได้ ไม่รู้จะไว้ใจได้จริงไหม อาวุธนั้นใช่ของเขาจริงหรือเปล่า..
ตกกลางคืน ช่วงค่ำไม่ถึงกับดึกมาก ร่างบางที่ผล็อยไปช่วงเย็นตื่นขึ้นมานั่งสะลึมสะลือ ภาพเบื้องหน้าพร่ามัวมองเห็นไม่ชัดเนื่องจากไฟถูกปิด จะเห็นเฟอร์นิเจอร์รอบห้องก็ต่อเมื่อม่านตา
