ความรู้สึกในใจที่มี เหมือนมีเข็มนับร้อยเล่มเข้ามาทิ่มแทง ร่างบางนั่งไม่สุขอยู่บนโซฟาตัวยาวนั้น สิ่งเดียวที่จะบรรเทาได้คือการลุกขึ้นไปหยิบเสื้อหนาๆมาสวมใส่ แล้วพรวดพราดออกไปจากห้อง อย่าได้สนอากาศข้างนอกที่หนาวเหน็บ
(คุณหนู เกิดเรื่องแล้วครับ)
วินาทีที่ได้ยิน และรับรู้ว่าตัวเธอต้องทำอะไร วินาทีนั้นช่างยากเย็น การนำตัวเองเข้าไปในสถานการณ์เลวร้าย โดยไม่รู้ตื้นลึกหนาบางมาก่อน เนื่องจากไม่เคยคลุกคลีเป็นสิ่งที่ไม่ง่ายสักเท่าไหร่ ช่างไม่เข้าท่าเอาเสียเลย ทว่าลี่ยงไม่ได้เพราะนั่นคือพ่อ บุคคลสำคัญที่เธอไม่ชอบที่สุด
เตียร์ได้ข่าวจากเคชิ* ลูกน้องคนสนิทที่โทรมารายงาน เกี่ยวกับที่อยู่อาศัยของพ่อเธอ ถูกแก๊งยากูซ่ากลุ่มอื่นเข้ามาบุกรุก ทำร้ายผู้คนอย่างอุกอาจชนิดราบเป็นหน้ากลอง มีคนตายและพ่อของเธอหายตัวไป
สภาพของเธอในขณะรุดหน้าเดินเท้า ไปยังป้ายรถเมล์คันแรกของวัน ถึงไม่ได้ง่วงก็ไม่ได้หมายความว่าจะกร
