ความงุนงงไม่ได้มีอิทธิพลเท่ากับความผิดหวัง หลังเห็นร่างสูงตรงหน้าคือเขา เด็กหนุ่มที่เจอครั้งแรกบนสะพาน เข้าใจผิดคิดว่าจะกระโดดลงไป จึงเดินเข้าไปถามและให้การช่วยเหลือมาโดยตลอด แล้วตอนนี้ทำไมถึงได้ไปอยู่ในชุดเดียวกันกับใครอีกคนได้ คนที่ไม่เคยหายไปจากความทรงจำ คืนนั้นเข้ามาในร้านช่วงเวลาใกล้จะปิด เป็นคนเดียวกันกับที่ทำเธอสลบ และตื่นขึ้นมาพบเจอกับความระทึกมากมาย
ทำไม...
ทำไมถึงเป็นเขาในตอนนี้!
สาวเจ้าอ้าปากค้าง ลืมหายใจไปชั่วขณะ นาทีนั้น..แค่ไม่ทรุดลงไปนั่งกับพื้น สามารถใช้ขาที่ไร้เรี่ยวแรงยืนหยัดได้ ก็ถือว่าเป็นบุญมากแล้ว ดวงตากลมโตขยายกว้างสุด หมดความสามารถที่จะกักเก็บน้ำตาต่อ ปล่อยให้ไหลลงมาอาบสองแก้มก็ตอนปะติดปะต่อเรื่องราวกระจ่างชัดเจน
เขาในวันนี้ไม่ต่างกับเขาในคืนนั้น ถ้าจะต่างก็คงจะเป็นสถานที่และสิ่งรอบตัวมากกว่า นั่นเพราะเขาไม่ได้อยู่ในคราบแค่ชุดดำทั้งชุด ปกปิดใบหน้าและเดินมาคนเดีย
