ช่วงค่ำของวันเดียวกัน
ในห้องกว้างขวาง ผนังเป็นกระจกหนาติดฟิล์มภายในทุกต้าน จะตัดขาดจากโลกภายนอกได้นั้นต้องอาศัยผ้าม่านสีน้ำตาลเข้ม ภายในมีทั้งเฟอร์นิเจอร์ทั้งอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทันสมัยครบครัน ร่างบางคือหนึ่งซึ่งมีชีวิตยืนอยู่ เธอกำลังแต่งตัวท่ามกลางแสงไฟสีนวล ซึ่งมีไฟสีขาวสว่างกว่านี้ทว่าเธอเลือกที่จะปิดไว้ หลังได้รับหมายนัดจากเจ้าของบ้าน ให้ลงไปทานมื้อค่ำพร้อมชุดที่เพิ่งซื้อมาให้สดๆใหม่ๆ
ความตื่นเต้นเกิดขึ้นอีกครั้ง จังหวะดึงสายเดี่ยวเส้นเล็กขึ้นมาเกี่ยวบ่า เมื่อย้อนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนกลางวันแล้วเขินไม่หาย แก้มทั้งสองร้อนผ่าวประหนึ่งเรียกใช้งานง่ายทุกวินาที อมยิ้มเสมือนคนบ้าอยู่คนเดียว
เด็กคนนั้นช่ำชองเรื่องแบบนี้ใช่ย่อย เขาคงผ่านผู้หญิงมานักต่อนักแล้ว
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสามครั้ง แต่ละครั้งแฝงความเกรงใจอยู่ในกำปั้น เตียร์ละสายตาจากบานกระจก หยุดมองหน้าตัวเองชั่วคราว ดวงตาใส
