CHAPTER 10

3262 Words

FARAH'S POV Naka-upo ako sa mahabang upuan na nasa Presinto. Nakangiti kong Tinignan ang Man of Dreams. Napaka-Gwapo lalo na't naka-uniporme. Malinis Tignan. Sana sa Araw ng Kasal ay ganun siya kagwapo at Kalinis. Hindi ko maiiwasang mahulog lalo sa kanya. Naka-halumbaba ako at Nakatitig sa kanya habang seryosong Seryosong nagtatrabaho. Ilang oras na Akong Nandito pero hindi ko ininda ang pangangalay at gutom, matitigan lang siya. Napapansin ko na panay ang tingin sa akin ng mga katrabaho niya sabay iiling. Napa-nguso na lang ako. Inaano ko ba sila? Kung makatingin naman ang mga to! "Ay Jusko Hija!" napalingon ako sa pintuan ng makita doon si Manang na patakbong lumapit sa akin at niyakap ako. "Anong nangyari? Kanina pa kami nag-aalala sayong bata ka!" "Manang ayos lang po ako." nakang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD