ทางด้านคุณนายกัลยารัตน์
"เฮ๊อ คิดถึงอาหมวยเล็กจัง" (อาหมวยเล็กคือสรรพนามที่คุณนายกัลยารัตน์ใช้พูดถึงน้องสาวค่ะ)
"บ่นอะไรครับคุณนายกัลยาฯ" พสุธาพูดยิ้ม ๆ
"ก็บ่นไปเรื่อยตามประสาแหละ นี่ทำไมกลับเร็วล่ะ มีอะไรหรือเปล่าลุก" ผู้เป็นมารดาถามกลับ
"ก็ว่าจะมาเตรียมเนื้อเตรียมตัว พาคนแถวนี้ไปซื้อของฝากคนที่กรุงเทพฯ ซ๊ะหน่อยหนะ เห็นเหงา ๆ คนแก่คงคิดถึงกันละเน๊าะ" พสุธาแกล้งเย้าผู้เป็นมารดาเล่น แต่อีกคนถึงกับตาวาว
"ฮึ๊!! ปะ..ไปซิ เดี๋ยวแม่ขอโทรไปบอกขาก่อนว่าให้ล็อคกะหรี่ไว้เลย มีเท่าไรรสอะไรไม่ต้องขายให้ใคร คุณนายกัลยาเหมา" สักพักหลังจากสั่งความเรียบร้อยแม่ลูกจึงไปรับของฝาก อีกทั้งผลไม้ตามฤดูกาลสวย ๆ ประจำเมืองมวกเหล็กเพื่อไปฝากคนที่กรุงเทพฯ ตามความมุ่งมาดปรารถนา
................................................
@บ้านคุณนายธิดารัตน์
หลังจากใช้เวลาขับรถไม่นานพสุธาพามารดาถึงจุดหมายคือบ้านของน้าสา
