My abusive husband Episode 18
1108 Words
Nasa hagdanan siya ng marinig niyang may kausap si James sa labas. Dahan dahan siyang bumaba para pakinggan ang pinag usapan ng dalawa.
“ Why don't you and your wife make a video again? If she really needs the money for funeral, make her work for it." Mungkahi nito sa asawa.
Kumakabog ang kanyang dibdib sa narinig. " Dios ko tulungan mo po ako."
" James!" Putol niya sa pinag usapan ng dalawa.
Agad nag paalam ang bisita ni James tinapunan niya ito ng matalim na tingin.
" You dont have to obey my mom. She is just using you James. Inis niyang turan rito. " They can find idea how to solved their problem." Aniya rito
" How about we do it what my friend suggested? After all we need money too not only your family." Anito sa kanya naka sunud sa kanya ng mag lakad siya papuntang kusina.
Napa tigil siya sa pag lalakad at inis niya itong binalingan. Alam na niya anong gagawin kung ipag pilitan nito ang gusto nito kung sasaktan siya nito ulit.
" Im sure you are not that stupid enough to follow what other people told you." Inis niyang sabi
" Don't ask me to do it again because I won't." Mariin niyag tanggi rito.
" Don't forget we are far away from anyone that you can use against me,
you cannot scare me anymore." Matapang niyang saad rito.
Saka tinalikuran si James, na natigilan sa kanyang sinasabi.
"Mag kakamatayan na tayo James, wala ka nang magagamit na pananakot sa akin, tiniis ko ang malayo sa lahat, para ma protekhan sila sa kamay mo." Umakyat siya sa taas at humiga sa kama.
"Forgive me for what I have said a while ago" Ani ni James na umupo sa gilid ng kama.
" I don't want to talk about it James.”
Hindi na siya kinulit nito. Bumaba ito para mag handa ng kanilang hapunan.
“ I hope everything going well with your sister.” Untag ni James ng nasa hapag kainan sila.
“ She will survive my sister is a very strong woman.”
“ I agree.” Maikli nitong tugon.
Kahit anong pilit niyang ipikit ang kanyang mata, ng mahiga sila sa kama kinagabihan. Hindi siya maka tulog sa kaka isip sa kanyang ate, ano na ang mangyayari nito ngayong wala na ang asawa nito paano ang mga anak, paano ito bubuhayin ng ate mag isa? Hindi sinasadya na isip ang ina. Bigla siyang inatake ng kanyang depression.
Nilingon niya si James mahimbing na itong natutulog. Bumangon siya at umupo sa baba ng kama.
" Bakit may mga ina kagaya ng ina ko?
Walang ibang inisip kundi ang sariling kapakanan" sigaw ng kalooban niya. Nakuyom niya ang kanyang kamay. Nawalan na siya ng pag asa para bang ayaw na niyang mabuhay.
Inis siyang bumalik ng higa pilit pinikit ang mata. Tuluyan siyang nilamon ng antok.
" Isabel, lets have our breakfast now." Yaya sa kanya ni James, kinabukansan.
" Is it okay if I stay in bed? I dont feel hungry. I just want to lay down." Wika niya dito.
“ Are you alright?” Alala nitong tanong.
“ Yes, but I just want to be alone.” Agad itong lumabas ng kwarto.
Nag kukulong lang siya sa kanilang kwarto. Naiiyak nalang siya bigla, minsan gusto niyang matatawa, ramdam na ramdam niya na para bang mawawala na siya sa katinuan.
" Isabel, wag mong hayaan mawala ka sa sarili mo, kailangan lumaban ka." Sigaw ng kalooban niya. “ Ang hirap ng ganito, wala kang mapag sabihan walang nakaka unawa saiyo." Sigaw ng kanyang damdamin. Napahagolhol siya mag isa.
Nag ring ang kanyang celphone,
pinakinggan niya lang ito hanggang sa kusa itong huminto sa pag riring.
" Isabel, its your mom." Wika ni James ng pumasok ito sa kwarto nila. Dahil hindi niya sinagot ang tawag nito kaya kay James na ito tumawag.
Umupo si James, sa gilid niya at tinignan siya nito, namamaga ang kanyang mata sa kakaiyak. " Don't you want to talk to her?”
Hindi siya umimik at hindi niya inalis ang kanyang paningin sa bobong. Hindi siya na tinag sa kanyang hinihigaan.
“ Isabel?”Untag sa kanya ni James ng hindi siya sumagot sa tanong nito.
Bumangon siya mula sa pag kakahiga at umupo sa kama. At humahalakhak siyang bigla.
Nagulat si James ng bigla siyang humahalakhak. " What is funny Isabel?"
Hindi pa rin siya tumigil sa kakahalakhak. Tumingin siya rito. " What is funny? This kind of life that I have, isn't funny?" Tugon niya na ngilid ang mga luha.
" May nanay ako na walang ibang bukang bibig kundi pera!pera!" Pasigaw niyang sabi at napa hagolhol siyang bigla
" What's going on Isabel?" Nagugulohan nitong tanong.
" Can you imagine?" Tumawa siya ng mapakla
" I have a mother, a mother that only cares about the money. She didn't care about me at all." Sinambunotan niya ang kanyang sarili habang naka upo.
" I need her, I need to tell her about my problem, but she does’t need me."
" Gustong gusto kung sabihin nay kumusta kana, nay na mimiss kita, nay kailangan kita. Pero wala!wala!” Galit niyang sigaw saka hinahampas ang kama.
"Hindi nga niya ako makuhang kumustahin. Anak may pera kaba? anak kailangan ko ng pera." Panggaya niya sa mga sinasabi ng ina sa tuwing mag kausap sila.
Natigilan si James naka titig sa kanya. Naramdaman nito ang mabibigat na sa loobin pero hinahayaan siya nitong ilabas ang galit nasa dibdib.
" Gustong gusto ko ipaunawa sa kanya ang kalagayan ko. San maitindihan mo ako, nay damayan mo naman ako." Pag papatuloy niya na napa luhod sa labis na pag hihinagpis sa ina.
Biglang nanlisik ang kanyang mga mata sa galit. " Im so tired with my life.! Pasigaw niyang sabi at pinag sasampal ang kanyang sarili.
" I want to die! nobody wants me!"
Pag papatuloy niya na walang tigil
sa kakasampal sa kanyang sarili.
Agad siyang hinawakan ni James at niyakap siya nito.” Im sorry Isabel.”
Matapos niyang mailabas ang lahat ng hinagpis niya, gumagaan ang kanyang pakiramdam.
Tinulak niya ng bahagya si James, at tumayos nag punta siya ng shower, nina namnam ang tubig na dumaloy sa kanyang mukha mula sa shower.
"Be strong and dont lost your hope." Paulit ulit niyang sigaw sa sarili.
- Writer
