My abusive husband + SPG ( Complete)

My abusive husband Episode 14

Wala siyang tigil sa pag iyak na nag papatuloy sa pag lalakad papunta sa naka paradang sasakyan.

"That guy could still be alive if you did not run away with him." Sisi ni James sa kanya ng maka sakay sila ng kotse.

" Nakita mo ang ginaawa mo? Kagagawan mo yon, kung hindi kalang sumama sa kanya hindi sana napapahamak ang pobreng lalaking iyon." Sabad ng kanyang ina.

" I have been warning you Isabel, not to run away from me, but you are very stubborn. Now you see, what had happen for being so hard headed Isabel." wika sa kanya ni James

Sa subrang galit niya kay James. Dinuraan niya ito sa mukha. “ F****!!Sigaw niya rito sa subrang galit.

Malakas na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi. Mula kay James.

" Isabel!! Sigaw sa kanya ng ina at hinila ang kanya buhok. Nakaka hiya ka!” Inis na saway sa kanya ng ina.

Nanlisik ang kanyang mga mata tumingin sa ina. " Kayo ang nakakahiya!" Sigaw niya rito. Hindi na niya na pigil ang galit rito sa ina.

" Nay, ako ho ang anak niyo pero bakit ka riyan sa demonyo, kumakampi. Bakit kayo nag papaalipin sa pera niya nay." Naiiyak niya sabi rito.

" Bakit, iyon bang klase ng lalaki ang gusto mong samahan, yon bang klasing pamumuhay ang gusto mong ibigay sa magiging anak mo ha?" Singhal ng ina sa kanya.

" Bakit nay, ito bang klase na buhay ang gusto mo? Buhay na laging magulo?" sumbat niya sa ina.

" Magiging masaya ang buhay mo kung marunong ka lang sumunod sa asawa mo." Tugon nito.

" Nay, hindi mo ba na iintindihan? Hindi kona mahal si James, siTristan ang mahal ko nay." Mariin niyang wika dito

" Sa pag mamahal mo sa lalaking iyon inilagay mo ang buhay niya sa panganib." Pag pa alala nito sa nangyari kay Tristan.

Natahimik siya. Muli siyang napa hagolhol. Sana maka survive ito mula sa pag kakabaril. “ Lord, sana hindi niyo po siya pabayaan. Lord iligtas niyo po siya parang awa niyo na po.” Tahimik niyang dalangin na walang tigil sa pag iyak.

“ Saklolo!! Tulongan niyo po kami.” Pag mamakaawa sigaw ni Emily habang yakap yakap ang anak na walang malay at naliligo sasariling dugo.

" Tristan gumising ka anak" sigaw nito na walang humpay sa pag iyak.

Sinakluluhan sila ng kanilang kapit bahay agad itong sinakay sasakyan at dinala sa hospital.

Agad itong inasikaso ng doctor ng maka rating sila sa hospital.

Hindi mapakali ang ginang habang nag aantay sa labas ng emergency.

"Tita Emily, kumusta po si Tristan?" Alalang tanong ni Arlen ng maka sunod ito sa kanila sa hospital.

" Hindi ko pa alam Arlen." Na iiyak nitong sagot.

Lumabas ang doctor, mula sa emergency room.

“ Doc, kumusta po ang anak ko?" Maluha luhang tanong ng ina.

" Mrs, marami pong dugo ang nawala sa kanya" Malungkot ang mukha nito.

" Doc, parang awa niyo na gawin niyo ang lahat maligtas lang ang anak ko." Pag mamakawa ng ina ni Tristan sa doctor.

" Tanging dasal lang ang makaka ligtas sa anak mo mrs." tugon ng doctor at agad itong umalis.

Hindi alam ang gagawin ni Emily, sinamahan siya ni Arlen sa chapel para ipag dasal ang anak. Na maka survive ito sa critical na condition.

Hindi alam anong gagawin ni Isabel ng makarating sila sa kanila. Nag palakad lakad siya sa kanilang sala. Hindi ma alis sa isip niya ang pag alala sa binata, sana buhay ito.

Naiiyak siya, sa isiping wala siyang nagawa ni hindi niya makuhang lapitan ng bumagsak ito mula sa pag kakabaril.

Inis siyang nilapitan si James.

“ Why did you shot him?!" Galit niyang hinarap ito.

" I have told you before, if ever I see him I will kill him." Mariin nitong sagot sa kanya.

" You are so evil!!" Singhal niya dito

Sa subrang galit niya pinag sasampal niya ang mukha ni James. Sinikmurahan siya nito. Napahiga siya sa subrang sakit.

Nilapitan siya nito at hinila ang kanyang buhok. " You are a liar, you told me that you dont know that guy!” Singhal nito sa kanya.

" And yet, you run away with him.” sabay tulak ng ulo niya. Saka umakyat ito sa taas.

Hindi siya gumalaw mula sa kanyang pinag kalugmukan ng sikmurahan siya ni James. Tulala siyang naka titig sa bobong gustuhin niyang umiiyak pero tila na ubos na ang kanyang luha.

Walang tigil sa pag dasal si aling Emily at Arlen na maligtas si Tristan sa bingit ng kamatayan.

Tila dininig ang kanilang dasal sa panginoon.

"Mrs, wala na po kayong dapat ipag alala sa anak niyo safe po siya" Balita ng doctor sa ina ni Tristan

Walang pag sidlan sa tuwa ang ina.

Niyakap ng ina ang binata ng pasukan niya ito sa kwarto.

" Nay, si Isabel?" Agad na tanong nito sa ina.

" Anak, wag muna isipin si Isabel." Malungkot ang mukha ng ina.

" Ang mahalaga anak ligtas kana" Kalimutan muna si Isabel anak.” Pakiusap nito.

Pinikit niya ang kanyang mata.” Hindi niya pwedi hayaan si Isabel sa kamay ni James.

Makalipas ang isang buwan, hindi dinatnan ng kanyang period si Isabel.

Nasa bahay siya ng mga magulang ng mag susuka siya.

" Isabel, buntis ka?" Konot noo tanong ng ina

Hindi siya sumagot. Inisip niya ang pag tatalik nila ng binata. Napangiti siya sa isipin dala niya ang anak nila ni Tristan.

"Sino ang ama?" Kunot noo tanong ng ina.

" Isabel siguraduhin mo iyan, dahil alam mong hindi mag kaka anak si James." Mariin nitong sabi sa kanya.

" Nay hindi ko pa po alam kung buntis ako." Tugon niya rito.

Dahil duda ang ina sa kanya, binilhan siya nito ng pt.

Walang pag sidlan ang kanyang tuwa ng ma confirm na buntis siya.

" Dala dala ko ang anak natin Tristan." Masaya niyang bulalas.

" Ano na Isabel, anong resulta sa test mo?" Bungad sa kanya ng ina ng lumabas siya ng c.r. saka kinuha nito ang bitbit niyang pt

Nanlaki ang mata nito ng makitang positive ang kanyang test.

" Isabel hindi pwedi ma buntis ka, ano nalang ang sasabihin ni James kapag malaman niya ito. " Kailangan ipalaglag mo iyan Isabel." Mariin nitong utos sa kanya.

" Patayin niyo muna ako, bago niyo ipa laglag ang pinag bubuntis ko." Naki pagsukatan siya ng tingin sa kanyang ina.

"Hindi kaba na hihiya? Palakihin yan, ang bunga ng kataksilan mo sa asawa mo?' Inis na sumbat nito sa kanya.

" Wala akong pakialam sasabihin niya saktan niya ako kung gusto niya, pero papalakihin ko ang anak ko." Sanay na siyang sinasaktan, wala ng bago sa kanya.

" Wag matigas ang ulo Isabel, susunod na buwan na ang alis niyo papuntang U.S at dahil jan sa pag bubuntis mo masisira ang lahat ng pangarap mo." Inis nitong wika.

" Pangarap ko oh pangarap mo?" Agad niyang tanong rito.

Sinampal siya nito ng malakas.

" Wala kang utang na loob, pag ka tapos kitang palakihin basta basta mo nalang ako bastusin." Inis nitong sabi.

"Kung alam ko lang na ganon mo ako bastusin sana pinatay na kita nuong pinag bubuntis pa lamang kita." Pag patuloy nito.

" Sana nga nay, pinatay niyo nalang ako, kung ganito niyo naman lang ako tratuhin."

" Ipalaglag mo yan sa ayaw at sa gusto mo. Bago pa lumubo yang tiyan mo, bago pa malaman ni James.” Ulit nito sa kanya.

" What is that noise,all about?" Tanong ni James ng pumasok ito sa loob ng bahay.

" Nothing James, what do you like to drink?" Mabilis na pag iba ng pag usapan ng ina.

" Im pregnant." taas noo sabi ni Isabel.

" Isabel!" Saway sa kanya ng ina.

"What did you just say?" Napa kunot noo ito.

" James, why dont we go for a family outing. To give us a break? " Pilit pag iba ng ina sa usapan habang at kinurot ang kanyang kamay.

" Can you let Isabel speak?!” Galit na wika nito sa inang si Emie.

" Im pregnant.' Matigas niyang wika

Na bigla si James sa kanyang sinabi ngunit, pinili nitong huminahon.

" Lets go home." wika nito sa mahinahon na boses saka tumalikod.

" James?" Tawag ni Emi ng palabas ito ng bahay.

" You have to do something about it. or else, everything what you have will disapppear. Pag babanta nito.

" Remember you lied to me, and now your daughter cheated on me. Like mother like daughter." Mariin nitong sabi at tinalikuran si Emi na tamimi

" Ano Emi, sinuwag ka na ng paborito mong manugang?" Wika ni Tacio habang naka tanaw sa dalawa palayo sa kanila

" Tigilan mo ako Tacio." Inis nitong saway sa asawa.