My abusive husband Episode 6
1280 Words
Naisipan niyang mag punta ng palengke. Abalang abala siya sa pamimili hindi niya na pansin ang isang paris ng mga mata na kanina pa naka masid sa kanya.
Matapos ma bili nag lahat ng kanyang kina kailangan nag hanap siya ng tricle na kanyang masakyan pa uwi.
May pumaradang lumang kotse sa kanyang harapan. Namukhaan niya ang lalaki nag da-drive.
Ngumiti ito sa kanya.” Halika sakay ka.” Aya nito sa kanya.
Gusto niyang mag pasalamat rito ng subukan nitong ipag tanggol siya ng asawa.
" Tristan.” Pag pakilala nito.
"Isabel." Naka ngiti niyang tugon.
"Salamat nga pala nong gabi tinangka mo akong tulongan." Nahihiya niyang wika rito ng maka upo siya sa tabi nito.
" Bakit hindi mo iniwan ang gago na iyon?” Walang paligoy ligoy nitong tanong sa kanya.
Bigla siyang na pahagolhol. Gusto niya humingi ng tulung gusto niyang may mapag sabihan siya sa kanyang hinanakit na kini-kimkim sa kanyang dibdib. “ Ang bigat bigat na.” Aniya sa sarili na humahagol-hol
Nalilito ito ng makita siyang umiiyak, hindi nito alam ano ang gagawin gusto siya nitong yakapin ngunit nag aalangan ito. Pinisil pisil nito ang kanyang balikat.
Ramdam niya ang pag mamala-sakit nito sa kanya. Matagal niyang hiniling sana man lang mag karoon ng malasakit ang kanyang ina. Pero wala siyang natanggap mula rito.
“ Kailangan mo ata maka langhap ng sariwang hangin para ma ibsan yang bigat na naramdaman mo.” Anito sa kanya saka pina-andar nito ang sasakyan. Tinungo nito ang kalapit na dagat.
Agad siyang inalalayan nitong maka baba ng makarating sila.
Nag palakad lakad siya sa tabi ng dagat. Nina nam-nam ang sariwang hangin mula sa karagatan.
" Okay na ba ang pakiramdam mo?" Seriouso nitong tanong habang naka harap sila pareho sa karagatan.
“ Nakaka tulong din pala ang hangin mula sa dalampasigan nakaka tanggal ng stress." Naka ngiti niyang tugon rito.
" Dalasan natin ang pag punta dito, kapag wala kang ginagawa." Anito sa kanya.
Tila naka hanap siya ng kakampi sa katauhan ng binata. Unti unti lumuwag ang kanyang dibdib.
" Naku, kailangan kuna maka uwi baka hinahanap na ako ng asawa ko." Nag mamadali siyang bumalik sasakyan.
" Salamat ha?" Gumaan din ang pakiramdam ko.” Wika niya dito bagu tuluyan bumaba ng sasakyan. Binaba siya nito sa labas ng kanilang subdivision na tini tirhan. Naabutan niya si Cindy ng maka uwi siya sa kanila.
" I invite Cindy to have dinner here." wika nito sa kanya ng maka pasok siya ng bahay.
"Okay." Saka nilampasan niya ang mga ito. Nag tuloy siya sa kusina para hugasan ang kanyang pinamili.
Naramdaman niya ang presinsiya ni Cindy lumapit sa kusina.
" Cindy, ibibigay kona sa iyo si James. Sabihin mo lang sa kanya na kailangan mo akong paalisin rito.” Seriouso niyang saad rito
" Para ako ang saktan ni James?" Tugon nito sa kanya. “ Wag na!"Mariin nitong tanggi sa kanya.
Halos sa kanila na tumira si Cindy,
para na siyang katulong sa sarili nilang pamamahay.
" James, why are you so rude.." Narinig niyang bosea ni Cindy ng pababa siya ng hagdanan.
Nag haharutan ang mga ito sa sala. Wala na siyang naramdaman na manhid na siya sa mga pinag gagawa ni James kaya hindi na siya nasaktan makita ang dalawa.
" Where are you going Isabel?" Tanong nito ng makita siya palabas ng pinto.
"Just going to the mall." Pag sinunggaling niya.
Tinawagan niya si Tristan ng makalabas siya ng subdivision.
" Alam mo, dito ako pupunta sa tuwing nalulungkot ako." Wika ni Tristan sa kanya ng dalhin siya nito sa bundok.
"Halika dito," Tawag nito sa kanya ng naka upo siya sa isang tabi.
"Ayaw ko sa taong man loloko!!" Sigaw nito na kaharap sa bangin.
“ Ikaw naman Isabel dali."
Ginaya niya ang ginawa nito. " I hate you James, wala kang kwenta.
Napa ka hayup mo.
I hate you!!!!" Pa sisigaw niya.
" Diba nakaka luwag ng dibdib?" bungad sa kanya ng binata ng matapos niyang isigaw ang kanyang mga saloubin.
Nginitian niya ito.
" Alam mo Isabel maganda ka naman lalo na pag ngumingiti ka." Wika nito
" Bakit kaba nag paka marter sa asawa mo?" tanong nito.
Naka gaanan niya ng loob ang binata, hindi niya namalayan na e-kwento niya rito ang lahat lahat. Maliban nalang sa pananakot ni James sa kanya.
" Talaga may mga magulang na halos ibenta nila ang kanilang anak para lang mag karuon ng magandang buhay. Kung tutuosin hindi naman sila ang mag sasama tayo naman mga anak." Sumeryuso ang mukha nito.
" Mabait naman sa una si James." Malungkot niyang tugon rito.
" Kasi sa simula pa lang, nag aadjust pa kayo sa bawat isa. Pag matagal na yon na, lalabas na ang mga tunay na ugali." Wika nito
" Ang lalim naman ng mga pinagsasabi mo. May pinag da-daanan karin ba?" curious niyang tanong.
Lumongkot ang mukha nito.
"Nong una masaya kami, tanggap niya ang kalagayan ko na mahirap ako.” Saad nito na nag baba ng tingin.
“ Pero kalaunan iniwan niya rin ako sumama sa Australiano.”
" Im sorry Tristan, makaka hanap ka rin ng tamang babae para sa iyo." Seriouso niyang saad rito.
" Matagal na ba kayo ng asawa mo?" Pag iba nito.
"Oo kaya nga siguro ngayon lumabas na ang kulay niya. Tapos na sa stage of adjustment." Aniya na lumungkot ang mga mata.
" Paano kaya kung mag tanan tayo?" Naka ngiti nitong saad.
Namumula bigla ang kanyang mga pisngi sa sinabi nito.
" Bakit ka nag blush? Biro lang naman yon.” Natatawa nitong bawi sa sinabi.
Naka hinga siya ng maluwag ng bawiin nito ang biro
" Pina kaba mo naman ako." Wika niya naka ngiti.
" Ikain na nga lang natin to ng mahimasmasan ako sa gutom." Saka tumayo ito at nag lalad pabalik sa sakyan naka parada sa di kalayuan. Natatawa siya sumusunod rito.
Napapadalas ang labas nila ni Tristan, masaya siyang kasama ito pansamatalang nakalimutan niya ang kanyang mga problema.
" Pasensiyahan muna itong sasakyan ko ha?" Nahihiyang pa umanhin nito ng makalapit sila.
" Okay lang naman yang sasakyan mo." Naka ngiti niyang tugon rito.
Tinitigan niya ito sa mukha, kahawig nito si Richard Gere ng ka bataan nito.
" Isabel, baka ma tunaw ako diyan sa mga tingin mo." Saway nito sa kanya ng mapansin na titig na titig siya rito.
" Kumusta nga pala ang talyer mo?" Pag iiba niya para hindi mahalatang na iilang siya.
" Okay naman ang talyer ko padami ng padami na ang costumer kaya maka bangon din ako." Seriouso nitong tugon.
" Saan mo gustong kumain?" Pag iba nito sa paksa nila.
" Ikaw nalang ang bahala saan mo gustong kumain."
" Ikaw dapat ang mamili ikaw ang taya ngayon eh." Naka ngiting biro nito sa kanya.
"Hindi ko naman alam na ako pala ang taya ngayon." Napa ngiti siya sa biro nito
Naputol ang biruan nila ng may bumondol sa kanilang likuran. Hininto nito ang sasakyan. Kina kabahan siyang bigla. “ Na sundan kaya kami ni James.”
- Writer
