17 ลืมได้มั้ย...

1769 Words

เช้าวันใหม่... แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าเล็ดลอดผ่านเข้ามาภายในห้องมันช่างรบกวนเวลานอนของผมซะจริงๆ กว่าจะได้นอนแถมยังต้องตื่นเช้าอีก เพลียชะมัด พอคิดกลับไปนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ทำเอาผมต้องหลุดยิ้มออกมาซะงั้น โคตรมีความสุข ต่อไปนี้ผมคงจะต้องสารภาพออกไปแล้วว่าผมรู้สึกกับเหมือนฝันยังไง ผมว่าถ้าเราคบกันพ่อกับแม่ต้องเข้าใจ มันไม่ใช่เรื่องผิด เพราะเราไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ผมหันไปมองข้างๆ ของตัวเองที่เมื่อคืนมีคนตัวเล็กนอนอยู่ แต่!! เมื่อหันไปแล้วกลับเจอแต่ความว่างเปล่า ที่ข้างๆ ผมไม่มีใคร ผมลุกขึ้นนั่ง ก่อนที่จะกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง เมื่อไม่เจอเหมือนฝัน ผมก็ลุกขึ้นไปดูในห้องน้ำ ก็ไม่เจออีก ออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ผมขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม เหมือนฝันออกไปจากห้องแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกใจไม่ดีเลย ผมกลัวว่าน้องจะโกรธที่ผมล่วงเกินน้องไป แต่ผมไม่ได้ตั้งใจ ส่วนหนึ่งมันเป็นเพราะฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กซ์ ผม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD