PROLOGUE

453 Words
“Hmm take off your clothes baby! Hmmm, yeah like that” natigilan ako ng marinig ko ang boses ni William sa kanyang kuwarto agad ko itong binuksan at lumantad sa harap ko ang hubad na babaeng kasama niya “William?,what the hell is this? f**k off!” aakma siyang tatayo at pupuntahan ako sa tapat ng kanyang kuwarto agad akong tumakbo palabas at hindi alintana kung anong oras na birthday ni William yun at maraming bisita hindi ko inaasahan ang mga nangyayare “love!, wait! wala lang iyon listen to me.!” nakatakbo na ako at agad niya ako sinunda sa kalayuan huminto ang kotse na sinasakyan niya at isinakay ako ng pilit. “please listen to me first wala lang yung nakita mo” batid niya f**k tong lalakeng ito ang kapal ng mukha “Tama na yung nakita at narinig ko, ganyan kaba kakati, I want to end this now” mariin kong sabi “NO! hindi ako papayag,!” galit na sumisigaw si William at akma niya akong hahalikan ngunit iniwas ko ang mukha ko hininto niya ang sasakyan nasira ang damit ko dahil sa ginawa niyang paghila sa akin “f**k William nasasaktan ako, wag mo ako itulad sa mga babaeng kinakama mo” nagpupumiglas ako tumigil siya at parang natauhan pero laking gulat ko at nagmaneho siya ng sobrang bilis kumabog ang dibdib ko sa takot “William stop the car!” takot akong sumisigaw “s**t! what the hell are you doing ihinto mo itong sasakyan maawa ka sakin!” halos mapaos na ako kakasigaw pero parang wala siyang naririnig “Kung hindi ka mapapasakin magsama tayo sa impyerno!” galit na nanlilisik ang mata ni William sa bilis ng pangyayare pilit kong minumulat ang mata ko kitang kita ko ang pagsabog nanduon ako sa loob ng sasayan pero buhay na buhay ang pakiramdam ko yung init at kabog ng dibdib ko na hindi ko maintindihan yung mga kamay na dumampi sa aking mukha may bumuhat sa akin at inilabas ako sa kotse na iyon nagising ako nasa ospital na ako madaming katanungan sa isip ko sa mga pangyayare malinaw na malinaw sa mga ala ala ko na halos patay na ako ng gabing iyon dahil sa bilis ng patakbo ng kotse ni William at ang pagsalpok nito sa puno kung saan durog na durog ang harapan ng kotse sumasakit ang ulo ko ayaw ko na muna ito isipin dahil sa 3 buwan na iyon hindi na ako nakamove on kakaisip para na akong nababaliw.   Sino ang tumulong sa akin? Isa ba itong anghel o marahil naghahalucinate lang ako dahil sa mga nangyare gulong gulo ako pero isa lang ang nasisiguro ko hindi ko man kilala kung sino man iyon alam kong Malaki ang utang na loob ko sa kanya. at sana magtagpo ulit ang landas namin.      
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD