Dicle’den : Esma abla beni ilk geldiğim katın tam tersinde bir odaya doğru sürükledi
korkma Dicle Seymen biraz sinirli ama çok iyi bir insandır sana sahip çıkar
bilenmezde kalmazsın zaten burada yaşamıyor belki senide yanında götürür göz yaşın kurusun artık ağlama diye teselli ediyordu beni
odaya sokacakken bayılacak gibi oldum daha on günde iki kocam olmuştu
Seymen film artisi sandığım adamdı ama öyle Esma ablanın anlattığı gibi iyi biri değildi öyle hissettim bakışı beni öldürmek ister gibiydi
nasıl kabul etmişti hadi bana söz hakkı vermiyordu kimse bu adam ne diye itiraz etmiyordu
odanın kapısını tıkladı Esma abla ses yoktu sese Aze hanım çıktı o uğursuz kızı sakın oğlumun yanına koyma diye bağırdı
salak kızdan uğursuz kıza çok hızlı geçmiştim anne nikahları oldu diye itira
