“เอาไงดี ไอ้ลูกชายหยุดร้องสักทีได้ไหม” เพทายอุ้มลูกชายเอาไว้พร้อมกับปลอบ นวัตรหายไปเพียงไม่นานเขาก็เข้ามาภายในห้องพร้อมกับหญิงสาววัยกลางคน
“ผมพาผู้เชี่ยวชาญมาให้แล้วครับ”
“เร็วๆ เลย ร้องไห้ไม่หยุดแล้วตอนนี้” เขาออกคำสั่ง แต่ดูเหมือนรอยส์จะร้องไห้นักมากขึ้นไปอีก เด็กชายไม่ชอบคนแปลกหน้าเห็นได้อย่างชัดเจนที่เด็กน้อยเอามือทั้งสองข้างกำเสื้อเชิ้ตของผู้เป็นพ่อเอาไว้อย่างแน่นหนา “รอยส์ เด็กดี เปลี่ยนผ้าอ้อมก่อนนะครับ”
“ดูเหมือนคุณชายน้อยจะไม่ยอมนะครับ คุณชายต้องจัดการเองแล้วครับ เดี๋ยวผมให้คุณจิตราคอยช่วยเหลือนะครับ” นวัตรออกความคิดเห็น
เพทายมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัดเจน เขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน คงทำอะไรไม่ได้นอกจากรีบเปลี่ยนผ้าอ้อมให้กับลูกชายในอ้อมแขน
ความทุลักทุเลเริ่มต้นขึ้น เพทายผู้ที่ไม่เคยคิดว่าจะมีลูกมาก่อนได้แต่ก้มหน้าปลดผ้าอ้อมของเด็กชายออกจากตัว กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ชวนทำ
