บทที่ 16 รอยยิ้ม

1759 Words

“แด๊ดดี๊” เด็กชายถามหาคนเป็นพ่อเมื่อมาถึงบ้านในช่วงเย็น “แด๊ดดี๊ไปทำงานยังไม่กลับมาครับ หนูนั่งเล่นกับคุณย่าไปก่อนนะครับ เดี๋ยวม๊ามี๊ไปทำอาหารก่อน” เธอเอ่ยกับบุตรชายก่อนที่จะวางตะกร้าของเล่นลงให้กับลูกชาย “หนูเอยไม่ต้องทำหรอกลูก เดี๋ยวให้แม่บ้านทำ” คุณหญิงสร้อยมาลัยเอ่ยขึ้น วันนี้เธออยู่บ้านเพียงลำพัง เพราะสามีออกไปพบปะกับเพื่อนๆ “แต่ว่า” “ไม่เป็นไร เข้าไปบอกแม่บ้านก็พอว่าหนูอยากได้อะไร เดี๋ยวแม่บ้านทำให้เองลูก” น้ำเสียงอ่อนโยนของคุณหญิงสร้อยมาลัย ทำให้เจ้าเอยรู้สึกคล้อยตาม ก่อนที่เธอนั้นจะลุกเดินเข้าไปในห้องครัว โดยมีสายตาของหญิงวัยกลางคนจ้องมอง “แด๊ดดี๊! มาแล้ว!” เด็กชายตะโกนเสียงดังเมื่อมองเห็นคนเป็นพ่อเดินเข้ามาภายในบ้าน ก่อนที่จะวิ่งตรงไปหาด้วยความดีใจ “ว่าไงครับ” เพทายอุ้มลูกชายขึ้นแนบอก พร้อมกับก้มลงไปหอมแก้มซ้ายขวาด้วยความดีใจเช่นเดียวกัน ก่อนที่เขาจะมองหาแม่ของเจ้าก้อนน้อย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD