งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ สมกับฐานะของเจ้าบ่าวและเจ้าสาว และยังมีบุตรชายตัวน้อยที่สวมชุดทักซิโด้สีขาวผูกโบสีแดง เข้ากับชุดของพ่อกับแม่ มีพี่เลี้ยงเด็กคอยดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี
แขกที่มางานล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีชื่อเสียง นักข่าวหลายสำนักงานข่าวต่างกดชัตเตอร์กันมือเป็นระวิง ไม่ต่างจากช่างภาพประจำงานแต่งที่ถูกจ้างมาด้วยเงินหลายบาทสมกับเป็นช่างภาพฝีมือดีและมีชื่อเสียง
งานรอบเช้าผ่านไปอย่างเรียบง่าย เหลือเอาไว้เพียงงานเลี้ยงในตอนเย็น เจ้าเอยนั่งมองตัวเองที่หน้ากระจกบานใหญ่ ด้านหลังมีพี่สาวกับคุณหญิงเอื้อมจันทร์ที่กำลังเดินตรงเข้ามาใกล้
“เหนื่อยไหม กินอะไรสักหน่อยดีไหม” มารดาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “ต้องใช้ชีวิตให้มีความสุขนะ แม่เลือกสิ่งที่ดีให้กับลูกเสมอ” เธอรู้ว่าลูกสาวคนกลางไม่ได้ยินดีกับงานแต่งในวันนี้มากนัก
แต่เจ้าเอยก็ไม่ได้แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาแต่อย่างใด เธอยังยิ้มหวานให้ก
