ชินมาส่งฉันที่ห้องตอนสองทุ่มพอดีเป๊ะ =_=+ ...หลังจากกินข้าวที่ร้านอาหารญี่ปุ่นเสร็จหมอนั่นก็ลากฉันไปดูหนังอย่างเอาแต่ใจ ตอนขากลับรถก็ดันมาติดอีก ฉันก็เลยต้องติดแหง็กอยู่บนรถกับเขาสองคนเป็นชั่วโมง
โอย!!!!!
ฉันบิดขี้เกียจอย่างเหมื่อยขบหลังลงจากรถ ชินเลื่อนกระจกลงแล้วยื่นหน้าออกมาพร้อมกับช่อกุหลาบแดงในมือ
“เธอลืมของ”
“=_=;; จะเอาไปไว้ศาลไหนก็เรื่องของนาย” ฉันสะบัดหน้าใส่เขาก่อนหมุนตัวเดินเข้ามาในอาคาร
“...”
“เฮ้ย!!” ฉันชะงักกึกเมื่อนึกบางอย่างขึ้นได้ ดันลืมไปซะสนิท นั่นน่ะสิ! ลืมไปได้ยังไง เรื่องสำคัญออกขนาดนี้ -_-+ ฉันหันขวับไปหาชิน -O- ชิน!!! หมอนั่นกำลังถอยรถและขับออกไป
“ชิน!!!!” ฉันวิ่งออกมาเผื่อว่าเขาจะเห็น แต่ไม่เลย รถวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นจนในที่สุดมันก็แล่นฉิวหายวับไปกับตา _-_; แล้วฉันก็ไม่รู้คำตอบจนได้ว่าใครเป็นผู้ชนะการออดิชั่น!!
ชิ! ช่างหัวชินสิ โทรถามยัยกระ
