“คัท!”
ฉันถูกเรียกให้กลับสู่โลกแห่งความจริง หันไปมองผู้กำกับด้วยสีหน้าเอ๋อๆ หลังจากกลับมาเป็นตัวเองได้ไม่นาน
“เยี่ยม! แค่เทคแรกก็ผ่านแล้ว” ซุสเอ่ยชม ฉันทำหน้าเหลอหลาเข้าไปใหญ่ มันเยี่ยมขนาดนั้นเลยเหรอ?
“เอ่อ... หวายเล่นขัดตรงไหนหรือเปล่า”
“ไม่เลย เธอเล่นจนฉันตามอารมณ์แทบไม่ทัน” คิวที่รับบทเป็นเจ้าชายเดินมาแตะบ่าฉันพร้อมกับส่งยิ้มหวานเชื่อมมาให้
“เฮ้ย! ไปพัก” เสียงแข็งๆ ของชินดังขึ้น หมอนั่นถือขวดน้ำเดินเข้ามาแล้วส่งให้ฉันก่อนจะเหลือบมองคิวตาขวาง
“เออๆ หวงมากขนาดนี้ ก็ไม่น่าพามาเล่นเลยนี่” คิวสบถเสียงต่ำเหมือนงอนๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง
“...” หมอนั่นเหมือนเด็กเลยแฮะ ฉันมองตามหลังคิวพลางส่ายหน้าอย่างขบขัน
“แกะได้ไหม?” ชินมองหน้าฉัน
“ได้สิ”
ฉันตอบก่อนจะเอามือหมุนฝาขวด >_///O> Czech
=_= หมอนั่น...
“มีอะไร” ผมกดรับด้วยความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
(ทำไมทำเสียงเหมือนฉันไปกว
